Bir Ömür Gibi

ÖZEL BÖLÜM

Yılların sevdamızdan bir şeyler eksiltmemesi en güzeliydi. Yağızın bana olan ilgisi , alakası dahada çoğalmıştı. Bir dakika beni rahat bırakmıyordu. Ah koca bebek kızlarınıda kıskanıyordu. Çocuk gibi kızlarına Anne benim ben sizinim diyordu. Kızlarımda bunu duyunca ağlıyordu.

Adamın beni rahat bırakmamasının meyvesi kızlarım daha bir yaşındayken benim 7 aylık hamile olmam.  Daha Hazan ile Hazalı büyütememişken tekrar bir bebeğimiz olacak.

"Hadi sevgilim uyan da kahvaltı yapalım" diyen koca bebeğimin sesiyle gözlerimi oğuşturdum. Bu hamileleğim çok uyku yapmıştı. Birde saçma sapan şeyler aşeriyordum.  Mesala geçende çileği tuzla birlikte yemiştim. Yağızda bana bakıp "doktorlar eminmi acaba bu bebeğin normal olduğundan" demişti.

Tabi benim musluklar açıldı Yağızda dediklerine pişman oldu. Her şeye ağlamamda cabası.  Kızlar ağlasa oturup onlarla ağlıyorum. Allahtan görümcelerim Rojda ve Dilruba bizde kalıyorda azıcık rahatım.

Esneyerek yataktan bedenimi kaldırdım. Beni izleyen ömürlük sevdam ve sevdamızın küçük meyvelerine gülümsedim.

Sevdiğim "kızlarım ve ben anneye kahvaltı hazırladık. Annemiz kalkmazsa açlıktan anneyi yiyebiliriz" dedi. Kızlarımın hoşuna giden kelimelere kızlarım kıkırtıyla cevap verdi. Çok şanslıydım onlara sahip olmak çok güzel bir şanstı.

Gülerek "aman ben hemen kalkayımda yemesin bu canavarlar beni" dedim. Hemen lavaboda işlerimi hallettim mutfağa geldim. Burnuma dolan mis gibi kokularla acıktığımı hissettim. Kömür gözlüm kızlarımızı mama sandalyelerine oturtmuş kahvaltılıklardan veriyordu.

Bende ikimize çay koyup oturdum. Yağız "Her gün biraz daha güzelleşiyormusun banamı öyle geliyor" dedi göz kırparak. "Ya yalancı , nerem güzel. Davul gibi şiştim. Farkındaysan ağam daha 3 yıllık evli bile değiliz 3. Çocuğumuz olacak" dedim.

Yağız gururla " evet farkındayım. Hatırlıyor musun sevdiceğim sana ne demiştim. En az 5 , en fazla Allah ne verdiyse. Ben sözümü tutarım bilirsin" dedi öpücük atarak. Ah şu hormonlar , kocamın her hareketi beni ona daha çok çekiyor. Böyle giderse bizim düzinelerce çocuğumuz olur.

Dilruba ve Rojda dün akşam konağa gittiklerinden bu gün baş başaydık. Yağız ile evi toparladık. Kızları uyuttuk , kahve yapıp film izlemeye başladık. Bizim filmlerin sonu hiç gelmez. Çünkü biz hiçbir filmin sonunu daha göremedik.

Ve tam tahmin ettiğim gibi. Yağız ilk karnımı okşamaya başladı. "Hamilelik sana çok yakışıyor güzel gözlüm" dedi. "Öylemi" dedim nazlanarak. Yağız kulağıma üfleyerek "işve çilve yapıyorsun. Sonrada Yağız beni rahat bırakmıyorsun diyorsun. Şimdi sana ceza vermeliyim değil mi" dedi. Kıkırdayarak "ne cezası" dedim. Beni tek seferde kucağına alıp "birazdan görürsün ne cezasıymış" dedi.

Günlerimi , saatlerimi , ömrümü güzelleştiren adamdı kocam benim için. Bazen dib dibeyken bile özlüyordum kara gözlümü.  Bazen beni uyurken izlediğini hissediyordum. Beni bebek gibi sevmesini seviyorum. Kızlarıma muhteşem bir baba olmasına hayranım.

Babamlar bizi ve Yusuf babamları yemeğe çağırmıştı. Ben zaten çoğu kere evde yemekte yapamıyordum..Hala yemek yaparken midem bulanıyor. Sağolsun kocam ve görümcelerim hallediyor.

Yağız kızları hazırlarken bende giyinmeye başladım. Eğilip , doğrulurken zorlandığım için sürekli Yağızdan yardım alıyordum. Zaten tek başıma banyo yapmam , dışarıya çıkmam yasak. Sevdiceğim bana birşey olur diye korkudan yerimden kaldırmıyor.

Birde bitmek bilmeyen kıskançlıkları başıma bela. "Hayatım bu elbiseyimi giydin" dedi biraz sinirle. "Evet canım ne varmış elbisemde" dedim. Yağız "baksana üstüne yapışmış. Bu olmaz daha bol olan bir şey giy" dedi. Dolabı açıp içine bakınarak.