Bir Ömür Gibi

50.BÖLÜM

SON GECE

Yağız Yarenin kendisine kızdığını anlıyordu. Elinde aldığı geceliklerin poşeti Yarene yaklaştı. Anneleri onlara anlayışlı davranıp yalnız bırakmıştı. Peki sevdiği niye hala utanıyordu. Yağız "gül yüzlüm" dedi. Yaren tavırlı bir şekilde yüzünü başka yere çevirdi. "Bana çok mu kızdın" dedi gönlünü almak için.

Yarenin sessiz kalışı canını sıkmıştı. Tekrar "güzelim yapma ama böyle" deyip çenesinden tutup kendine çevirdi. Yaren asık suratla "Yağız  beni utandırdığının farkındamısın" dedi gözlerine bakarak. Yağız "bunda utanılacak ne var yavrum" dedi yanağını severek. Yaren çokmu abartıyorum diye düşündü. Uzatmakta istemiyordu ama hala Yağızın yaptığına utanıyordu.

Yağız Yareni elinden tuttu. "Bu gün yeterince yoruldun bitanem. Gelinliğide sonramı halletsek" dedi. Aslında kendiside yorulmuştu. Yaren "olur" dedi aklında başka düşünceler varken. Yağız hala trip yaptığını düşünüyordu. Oysaki Yareni ilk gece korkusu sarmıştı.

Yağızın hareketleri gözünü korkutuyordu. Yengemle bir an önce konuşsam iyi olur diye düşündü. Yağız sevdiğinin durgun halini fark etmişti. Ne dese yada ne yapsa eski neşesine kavuşurdu. Aklında bir şey de yoktu ki.

Annesini arayıp nerde olduklarını öğrendi. Onları da alıp hep birlikte bir restorana gittiler. Yaren hala durgun ve düşünceliydi. Bu durum Hatice hanımında dikkatini çekti. "Yaren yavrum bir şeymi oldu" dedi kulağına. Yaren "yo yok daye sadece yoruldum" dedi  sessizce. Annesi konuyu uzatmadan "ah kuzum. Bunlar tatlı yorgunluk" dedi sevinçle.

Yemek boyunca Yaren yapılan sohbetlere katılmamıştı. Konağın önüne geldiklerinde Mihriban hanım ve Hatice hanım poşetleri alıp içeriye girdiler. Yağız tek kalmalarını fırsat bilip " sevdiğim küsmüsün benimle" dedi. Yaren anlamayarak "niye küseyim ki" dedi. Yağız "hani gecelik bakma olayından dolayı diyorum ondan mı böylesin" dedi merakla. Yaren olayı hatırladı "yok küs değilim" dedi tebessüm ederek. Yağız "peki niye böyle durgunsun o zaman " dedi gerçekten yorgun olduğu için mi böyleydi. Yaren korkusunu söyleyemeyeceği için "yorgunum sadece bitanem" dedi.

Yağız sevdasının ona küsmemiş olmasıyla rahatladı. Eğilip dudağına öpücük kondurdu. "O zaman dinlen ömrüm. Kendini çok yorma sen bana lazımsın" dedi imayla karışık.  Yaren imasını bile anlamayacak kadar düşünceliydi.

Yaren eve girdi. Gözleri yengesini aradı. Aradığı kişi  merdivenlerden iniyordu. Hızla yengesinin yanına gidip "yenge az benimle odaya gelirmisin" dedi. Yarenin telaşlı hali Asmini korkutmuştu. İkili Yarenin odasına girdi. Asmin "canım kötü bir şey mi oldu" dedi korkusunu belli ederek.

Yaren sıkılgan bir şekilde "yenge ben sana birşey soracaktım" dedi yüzü yerde. Asmin "sor gülüm" dedi. Ama Yarenin bu hallerine bir anlam verememişti. Yaren "yenge şey... hani...  ııı şey ya..." dedi iki lafı bir araya getiremiyordu. Asmin sabırsızca "eee söyle hadi" dedi.

Yaren yatağa oturup elleriyle oynamaya başladı. Asminin sabrı tükenmişti. "Hadisene çatĺatma insanı" dedi biraz sesini yükseltip.   "Yenge ben korkuyorum" dedi bir çırpıda. Asmin şaşkınlıkla "neyden" dedi. Yarenin yanına geçip oturdu. Kolunu sıvazlarken "neyden güzelim kimden korkuyorsun" dedi anlatsın diye gözünün içine bakıyordu.

Yaren bir solukta söyleyip kurtulmak istedi. "Yenge ben ilk geceden çok korkuyorum" dedi rahatlamıştı. Asmin hafif gülüp "a deli kız. Senin yüzünden az kaldı doğuracaktım şuraya" deyip yeri işaret etti. Sonra Yarenin ellerini tutup "güzel bacım bak hele yüzüme" dedi şevkatle. Yaren yengesinin yüzüne baktı korkuyla. Asmin "Yağızı seviyorsun değilmi" dedi cevabı zaten biliyordu. Yaren başını salladı. "O da seni seviyor. Hem görmüyor musun gözünün içine bakıyor. O senin canını acıtmaz. Bırak kendini sevdiğine. Bak göreceksin korktuğuna değmiyecek" dedi yumuşak bir sesle.