7.BÖLÜM

5.7K 228 0
                                    

YÜREK YANGINIM






Bir yangın başlıyor gözlerimde,
Hergün biraz daha kör eden.
Bir yangın başlıyor bedenimde,
Hergün biraz daha büyüyen.
Bir yangın daha başlıyor
yüreğimde,
Hergün biraz daha öldüren.




Garip bir sabaha uyandı Yaren.19 yıllık ömründe ilk defa kendi başına uyanmıştı.Şaşkınca ve emin olmak için hızla odasında gezdirdi gözlerini. Hayret nasıl olmuştu da Baran ağabeyi bu gün onu yeni bir işkenceyle uyandırmamıştı.İlk defa kendi başına uyanmasının sevinciyle fırladı yataktan.Hemen yatağını düzeltti banyoya gitti.Elini yüzünü yıkadı, dişlerini fırçaladı.Odasına dönüp üstünü değiştirdi.Çok mutluydu hem dün sevdiğini gördüğü için hemde ilk defa normal insanlar gibi kendi başına uyandığı için.Saçlarını taramak için aynanın karşısına geçti.Tarağı eline aldı...

Hergün kavga ve gürültüyle güne başlayan Karacan ailesi şaşkındı.Baran kalkmış kahvaltı sofrasındaydı.Ama Yaren yoktu.Hepsi şaşkınca Barana bakmaya başladılar.Baran , Yareni uyandırmadan ve ikisi rutin kavgalarını etmeden , Baran kahvaltı sofrasına oturmazdı.Tabi böyle sessiz bir sabaha alışkın değildi bünyeleri.Bir anda yukarıdan bir çığlık koptu.Bu Yarenin sesiydi.Herkes dönüp Barana baktı.Baran kıskıs gülüyordu. Demekki Baran efendi yine yapmıştı yapacağını.Bütün aile koşarak yukarı çıktı.Telaş ve korkuyla hızla daldılar Yarenin odasına.Ama gördükleri manzarayla hepsi bir kahkaha atmaya başladı.

Tarağı eline aldı tam saçlarını tarayacaktıki gördüğü şeyle bir çığlık attı.Saçları pörsümüş tıpkı bir cadıya dönmüştü.Erken sevinmişti demek. Öküz, sadist ,psikopat ağabeyi yapmıştı bunu kesin başka kim yapardıki.Yaren hem çığlık atıyor , hemde olduğu yerde tepiniyordu.Birden kapısı büyük gürültüyle açıldı.Bütün ailesi kapıdaydı. Onun halini gören ailesi hep birlikte bir kahkaha atmaya başladı.

Yaren yerinde tepinerek "gülmeyin yaa" diye bağırmaya başladı.Yarenin saçları özenle kapartılmış adeta bir tavuz kuşunu andırıyordu.

Baran sabah erken uyanmış direk Yarenin odasında almıştı soluğu.Bu sabah nasıl uyandırsaydı acaba uyuyan güzeli.Bir an bırakayım kendi kendine uyansın dedi.Daha sonra gözü komidinin üstündeki tarağa takıldı.Hemen aklına bir fikir geldi. Yaren bu gün uyanırken değil uyandıktan sonra çıldıracaktı.Tarağı hemen eline aldı planını hemen uygulamaya başladı.Çok sessiz olmalıydı yoksa Yaren uyanır planı da suya düşerdi.Baran işini tamamladı, tarağı yerine bırakıp, doğruca aşağıya indi.Artık bekleme zamanıydı. Yaren kesin delirecekti amaçta buydu zaten. Biraz bekledi ailesi gelmişti sofraya ama hala Yarenden ses yoktu.Yarenin çığlığıyla gülmeye başladı , istediğine ulaşmıştı.

Yaren gözlerini kısmıs büyük bir sinirle Baranın üstüne doğru yürüyordu.Yarenin her üstüne doğru gelişinde Baranda geri geri kaçıyordu. Kahkahalarını bir türlü durduramıyordu.Diğerleride zaten zor tutuyordu kendini.Yaren sinirle yapıştı Baranın saçlarına "sen nasıl bir insansın.Sen benim başıma belamısın.Mazoşist , psikopat , ruh hastası.En sonunda tımarhanelik olacağım ya senin yüzünden" son gücüyle bağırıyordu.Sonra devam etti ağabeyinin saçlarına daha çok asılırken " sen her gece sabah bu kıza ne işkence etsem diyemi düşünüyorsun.Valla sırf senden kurtulmak için ilk gelen görücüyle evleneceğim" dedi.

Baran kahkahalarını zorla durdurdu.Kendini kardeşinin elinden kurtardı.Yarenin yanaklarını sıkarak "valla Yaren bu saç modeli sana çok yakışmış.Yaparken bu kadar yakışacağını tahmin edememiştim.Tam senin modelinmiş bu saç şekli "diye hala dalga geçiyordu.

Bir Ömür Gibi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin