" Yollarımız ayrıldı Yağız ağa.Bu hikaye burda bitti.Evlenirken verdiğin her bir sözü tuttun.Sözünün eri adammışsın doğrusu. Bu gönülde sana ait ne varsa aldın benden.Sana sevdalı olarak girdiğim bu konaktan , içimdeki seni bitirmiş olarak çıkıyorum...
Hayat insana sevmek ve sevilmek için tek şans verir. Ya kıymetini bilir tutarsın sevdiğinin ellerinden. Yada o tek şansı itersin elinin tersiyle. Bir daha o şansı yakalayamazsın.
Yaren sevdiğinin yıllardır yüreğinde mesken tutmuş sevdasının elinden tutmayı seçmişti. Yağız ona verilen bu şansı en güzel şekilde değerlendirmek için elinden geleni yapmaya hazırdı.
Hayat mutluluğu kimseye altın tepside sunmuyordu. Pes etmeden peşinden koşup yakasına yapışmalıydık mutluluğun. Ve ölene dek elimiz yakasında olmalıydı.
En dibi görmeden yüzeye çıkamaz insan. İlk önce en kötüsünü yaşamalıki yaşadığı mutluluğun kıymetini bilmeli. Herşeyi bir çırpıda çabalamadan elde eden elindekinin kıymetini bilemez.
Bu iki yürekte ilk önce sevdanın en yakıcı ve yıkıcı halini görmüştü. Şimdi ise sevdanın en güzel en sıcak hallerini tadıyorlardı. Ellerindeki sevdanın kıymetini onlardan daha iyi kim bilebilirdiki.
Yaren yorgunlukla kendini avludaki sedire bıraktı. Annesi bu neki asıl koşturmam anca başlıyor demişti. İlk günden isyan bağrağını çekmek üzereydi. Birde Baran ağabeyi düşündürüyordu onu. Resmen çocukluk edip Yağızı kıskanmıştı.
Baranın kızgınlığı Yarene değil Yarenin evden gidecek olmasınaydı. Oda isterdi elbet kardeşi can parçası mutlu olsun. Babası "oğlum dedikodular aldı başını gidiyor. Ha ben buna önem vermem ama Yaren duysa çok üzülür. Hem görmüyor musun ikiside birbirini ne kadar seviyor " demeseydi ne yapar eder vazgeçirirdi kardeşini.
Bu insanlarıda anlayamıyordu. Başka işleri yokmuyduda sürekli birilerini çekiştiriyorlardı. Boş insanların boş söylemleri yüzünden ne çok insanın başı yanmıştı.
Hem yorgunluğunu hemde terini alsın diye duşa girdi. Sıcak su bedenine çok iyi gelmişti. Sağolsun sevdiği yine onu düşünüp elbise göndermişti. İnce fikirliydi vesselam kömür gözlüsü. Kurulanıp hazırlanmaya başladı. Tamamen hazır olması neredeyse 1 saatini almıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynanın karşısında kendisine baktı. Elbise sanki onun bedeni için dikilmiş gibiydi. Saat yaklaştıkça elleri terlemeye , vücudundan soğuk terler akmaya başladı. Kendine göre elbise yakışmış olsada acaba sevdiği beğenecekmiydi.
Kapısı çalındı yengesi "gülüm hazırsan aşağı gel. Yağızlarda gelir şimdi" dedi. Sonra Yareni süzüp "ay çok güzel olmuşsun. Şu Yağızda bayağı düşünceli çocuk canım" dedi. Yaren hem sevdiğinin adını duyduğundan hemde utançtan kızardı. Sahi Yareni mutlu etmek için neler yapıyordu böyle.
