elçin: unut deyince unutuluyor mu?
elçin: söylesene sen unutabildin mi Demir…
elçin: başka biri var değil mi?
elçin: bunu kabullenmeyi hep reddettim ama öyle değil mi?
elçin: çünkü senin de gözlerin sevgiyle bakıyor.
elçin: belki yarım kalmış bir hikâyenin ağır yükünü omuzlanıyor gözlerin.
elçin: tamamlanmamış bir kitabın en acı sayfasında kalmış gibi gözlerin.
elçin: biliyor musun, o gözlerde kendimi görebilmeyi çok isterdim.
elçin: kalbindeki kişi olmayı çok isterdim.
elçin: ama sen üzülme, olur mu?
elçin: bir de benim için üzülme Demir. ben seni böyle de severim.
elçin: sadece bana bir kez daha başka birini bulmamı ve sana yazmamamı söyleme.
elçin: en azından bu kadar olsun. hiç değilse sana yazabileyim.
elçin: diğer türlüsü daha çok canımı yakıyor.
elçin: sana uzak kalmak istemiyorum.
demir: ama yakın da olamazsın, biliyorsun değil mi?
demir: beni sevdiğini bile bile sana bunu yapamam, benden bunu isteme.
demir: göz göre göre sana acı çektirmemi bekleme benden.
elçin: yakın olamasak bile uzak da olmayalım.
elçin: emin ol, böylesi daha iyi.
elçin: hem en azından sohbet edebiliriz değil mi?
elçin: mesela şu anda ne yapıyorsun? okul biteli oldu biraz, eve gelmiş olmalısın.
demir: Elçin...
demir: pekala, öyle olsun. ama eğer bunun seni daha çok üzdüğünü hissedersen konuşmayı kesiyorsun tamam mı?
demir: ve evet, biraz önce eve geldim.
demir: şimdi de bir şeyler atıştırıp spora gideceğim.
elçin: bende eve yeni girdim. ve seni tutmayayım, güzelce yemeğini ye ve gününü güzel geçir.
demir: sende.
demir: sen de gününü güzel geçir ve hep mutlu ol Elçin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yara İzi ❧ ᴛᴇxᴛɪɴɢ
Short Story❧ tamamlandı. ❧ elçin: çünkü senin de gözlerin sevgiyle bakıyor. elçin: belki yarım kalmış bir hikâyenin ağır yükünü omuzlanıyor gözlerin. elçin: tamamlanmamış bir kitabın en acı sayfasında kalmış gibi gözlerin.