müzisyen•texting ✓

otuz üç

🎶 Emir Can İğrek - Silahım Yok

🎶 Kendimden Hallice - Üzülmeye Nereden Başlasak ¿

🎶 Furkan Manav - Batakta Çiçek

🎸

Yattığım odanın karanlık olmasına rağmen kapıda beliren silüetlerle, bir anlığına nerede olduğumu sorguladım; Çağan'ın odasıydı burası. Peki ya bunlar kimdi?

Bedenim benden bağımsız bir şekilde hareket ettiğinde kendimi yatakta doğrulmuş bir şekilde buldum. Çağan giderken kapalı olan kapı şu an ardına kadar açıktı. Kim olduğunu çözemediğim silüetler bana doğru ilerlediklerinde, gözlerimi kısarak onları izledim.

"Anne?" İstemsizce dudaklarımdan dökülen kelimelerle anında gözlerim doldu. 4 yılın ardından gördüğüm yüzler, göz yaşlarımın akmasına sebep oldu. Annem, babam ve abim karşımdaydı, artık çok yakınımdalardı.

"Kızım." Unutulmaya yüz tutmuş annemin sesi zihnimde yankılandığında ağlamam şiddetlendi. Ben üçünün de yüzlerini unutmaya başlamıştım, seslerinin nasıl olduğunu unutmuştum, ta ki şimdi gelene kadar. Nereden çıkmışlardı ki birden?

"Güzelim bak senin sevdiğin kurabiyelerden yaptım ben sana." dediğinde abim, sızlayan burnumu çekip elindeki tabağa baktım. O sırada babam elini uzattı.

"Gel yavrum, hadi hep beraber gidelim." Ağlamam daha da şiddetlenirken başımı salladım, elini tutmak için ayağa kalktım. Tam o anda dışarda bir şimşek çaktı, odanın içi birkaç saniyeliğine aydınlandı. Tekrar kapıya baktığımda ise onları göremedim. Gitmişlerdi. Yine beni bırakıp gitmişlerdi.

"Anne,baba?" dedim boğuk çıkan sesimle, fakat kimse gelmedi. Son kez şansımı denedim. "Abi?" Yine gelen olmadı. Gelsinler diye bekledim ama onlar beni yine yokluğuyla başbaşa bıraktılar.

Ben bekledim ama onlar yine gelmedi.

Yalvarırcasına tekrardan, "Anne?" dediğimde de gelen giden olmadı. Kapalı pencereye rağmen dışarda, bardaktan boşanırcasına yağan yağmurun sesini çok net duydum, tıpkı az önce annemin sesini duyduğum gibi. Odanın ortasında öylece dikilmeyi bırakıp kapıya yürüdüm.

"Anne gitme! Geri gelin lütfen!" Bu şekilde beni duymayacaklarını düşünerek dış kapıyı açıp dışarı çıktım, merdivenlerin başından aşağı bağırdım.

"Abi! Neredesin? Hadi geri gel!"

Yüzüme çarpan soğukluk sanırsam eksinin altında bir dereceydi. Fakat ben yürüyen bir cesettim ve cesetler, soğuğu severdi. 15 yaşındayken ailem ölmüştü, benim bedenim ölmüştü. Şimdi, 19 yaşındayken ailem yine ölmüştü ve benim ruhum artık yaşayamazdı. Tamamen bir ceset olmuştum.

"Anne!" Son kez merdivenlerden bağırdığımda sessizlik bir tokat misali yüzüme çarptı. Olduğum yere çöktüm, zeminin soğukluğu her yerimi ele geçirdi. Ben ise 4 yıl arayla ailemi tekrar kaybetmenin acısıyla ortada kaldım.

"ANNE!" Aniden yattığım yatakta doğrulduğumda alnımdaki ıslak havluyu ve yaşlar akan yanaklarımı yeni fark ettim, ağlıyordum.

"Aden?" Çağan'ın telaşlı sesini duyarken az önceki rüya zihnimde canlandı. Annem, babam ve abim. Öldüklerinden beri onları rüyamda hiç görmemiştim. Yüzlerini, seslerini, her şeylerini unutmak üzereydim ve sanki bunu fark etmiş gibi rüyama girmişlerdi.

"Güzelim ateşin var, geri yat hadi." Hıçkırarak ağlamaya başlarken başımı Çağan'ın göğsüne gömerek ona sarıldım.

"Geldiler..." dedim yanaklarımın yandığını hissederken. "Çağan geldiler..." Beni durdurmazken, saçlarımı okşayıp sıkıca sarıldı. "Ben onları görmemiştim daha önce ama geldiler bu sefer."

Geri çekildim ama beni bırakmadı. Çenemi göğsüne koyup yaşlı gözlerimi ona çevirdim. İçinde hem bir ormanı hem de bir okyanusu barındıran gözleri bana merhamet ve sevgiyle bakıyordu.

"Ama gittiler yine." Titreyen dudağımı ısırdım. "Ben daha sarılamamıştım ki onlara, gittiler hemen."

Tekrardan ağlamaya başladığımda, "Şşş." diyerek şakaklarımı öptü. "Hadi uyu güzelim."

Başımı olumsuz anlamda sallarken, "Uyursam yine gelirler mi?" diye sordum. Belki yine görürdüm onları, sarılırdım bu sefer. Hemen gitmelerine izin vermezdim.

Çağan bir şey demezken elini tuttum. "Sen de uyu benimle. Bu sefer giderlerse sen tutarsın onları." dediğimde beni, düşmemem için duvar kenarına doğru kaydırıp yanıma uzandı. İç çekip kollarımı beline doladım, battaniyeyi üzerimize örttü. Yavaş hareketlerle saçlarımı okşamaya başladı.

Kolları beni her şeyden korumak istercesine sararken, onun kokusuyla sakinleşerek uykuya daldım.

🎸

Offf ağladım, sıfır şaka 🥺

Sizin bölüm hakkında düşünceleriniz neler? 🥺🌙

Hoş kalın, müzikle kalın.🪄