müzisyen•texting ✓

final ♬ part 1

Lütfen bölüme başlamadan önce aşağıdaki şarkıları açın ve bölümü öyle okuyun.🥺🗝️

🎶 Emir Can İğrek - Beni Uğurla

🎶 Rafat Hasanlı - Ver Anılarımı Geri

🎶 Mehmet Güreli - Kimse Bilmez

🎶 Yıldızlardan Düştük - Yanında Olamam

🎸

Oldukça huzurlu olan uykumun arasından aniden sıçrayarak uyandığımda gözlerimi birkaç saniye kırpıştırıp karanlığa alışmalarını sağladım. Gözlerim kısılırken komodinin üzerindeki telefonumdan saate baktım. 06.02'ydi. Yan tarafıma doğru Çağan'a sarılmak için döndüğümde bir boşlukla karşılaştım. Kalbim suya girmek için çırpınan bir balık gibi göğüs kafesimde çırpınıyordu. Beklemediğim bu şey, beni tahmin etmediğim kadar dumura uğratmıştı.

Mutfaktan boğuk bir şekilde duyduğum konuşma sesleriyle onu görmek için çırpınan kalbimin sesini dinleyip uzandığım yataktan doğruldum. Kâküllerim alnımı terletmiş, nemlenmelerine sebep olmuştu. Bu yüzden komodinin çekmecesinden aldığım tokayla onları sabitledim.

Çıplak ayaklarımı gri parkenin üzerinde sürterek odadan çıktığımda konuşmalar netleşmişti. Çağan sabahın bu saatinde, daha kargalar şeylerini yemeden kiminle böyle hararetli hararetli konuşuyordu?

"Ulan ben bunu ona nasıl yapayım?" deyince bu zamana kadar hiç duymadığım sinirli sesi anlık refleksle bir adım gerilememe sebep oldu.

Karşı taraftan tam olarak anlaşılmayan sesler geldi. Çağan saçlarını sanki sinirini kendisinden çıkarmak istercesine çekiştiriyor, odanın içinde volta atıp duruyordu. Arkası dönük olduğu için beni henüz fark etmemişti.

"Ben onun güvendiği tek insanken sen benden nasıl onun güvenini boşa çıkarmamı isteyebilirsin?" Kalbim sanki bazı şeylerin farkındaymışcasına Çağan'ın konuşmalarının altında ezilirken beynim ve kalbim ilk defa aynı fikirdeymiş gibiydi.

Fakat ruhum ne kalbimi dinlemek istiyordu ne de beynimi.

"Ya s*ktir git!" derken yeniden küfür etti ve hemen yanındaki duvara yaslanıp telefonunu kendisinden uzaklaştırdı. Dudaklarından acı bir inleme döküldü. "Ben yapamam bunu ona!

"Çağan?" Kendimi tutamayıp konuşunca bakışları beni bulur bulmaz yumuşadı. Telefonu kapattı ve yanındaki koltuğa bıraktı.

"Güzelim," deyip yanıma geldi. Sağ yanağımı avuçladı. "Ne oldu? Neden uyandın sen?"

"İyi misin?" dediğimde yanağıma yoğun his dolu bir öpücük bıraktı. Dudakları birkaç dakika yanaklarım ve boynum çevresinde oyalandı. Gözlerimi kapatıp kendimi ona bıraktım. Sakinleşmesi gerekiyordu. Ben onun sinirli hâline alışık değildim.

Ani bir hareketle beni kucağına aldığında hem şaşkınlıktan hem de sinirli olduğundan tepki vermedim. Tuttuğu bacaklarımı beline doladı. Ben de kollarımı boynuna dolayıp yanağıma omzuna yasladım. Boynunu öperken, "Sakin ol." diye fısıldadım.

Kucağında benimle odaya ilerlediği çene kemiğime bir öpücük bıraktı. "İzin verirseniz sakinleşeceğim Pırıl Hanım."