Beauty and The Nerd

[26]Brian

De dag na het gesprek met Vincent gaat traag voorbij. Ik merk dat hij mij nog steeds ontwijkt. In de les van meneer Janssen zaten we wel naast elkaar, maar Vincent zei alleen het hoog nodigen. Volgende week maandag is de deadline en we moeten nog wat puntjes op de i zetten voor ons plan van aanpak. Dat gaat op deze manier niet echt lukken.  De hoop dat hij zaterdag toch komt is volledig weg. Het is voor het eerst in tijden dat ik geen zin heb in de wedstrijd. Levi en Dylan daarin tegen zitten vol met testosteron. 'We gaan ze in maken he.' Levi slaat zijn arm om mijn nek heen. 'Ja wat dacht jij dan!.' zijn enthousiasme werkt toch wel aanstekelijk en kan een glimlach niet onderdrukken.   'Zal je aan me denken als je een doelpunt maakt.' Phoebe kijkt me verliefd aan. 'Ja tuurlijk..' zeg ik maar ik weet wel beter. 'Ik moet even naar de wc.'  'Heb je weer buikpijn?' Phoebe kijkt me bezorgt aan. 'Ja.' lieg ik. 

Op de toilet ga ik weer op de wc zitten. Mijn handen laat ik door mijn haar glijden. Ik moet het met haar uitmaken.. Elke keer als ze toenadering zoekt krijg ik geen lucht meer. Ze verstikt me. Ik pak mijn telefoon en kijk naar de foto die Vincent heeft op zijn Whatsapp. Ik merk dat wanneer ik naar zijn foto kijk het me opwind. Zijn mooie ogen, die lach. Snel druk ik de foto weg, voordat ik een bobbel in mijn broek krijg waarmee ik mezelf niet kan vertonen. Zou hij snapchat hebben? Ik kan hem niet vinden maar zijn roodharige vriendin wel. Instagram heeft hij wel en ik bekijk de weinige foto's die hij heeft gronding. Ik voel kriebels en sluit mijn ogen. Ik kan het niet langer voor mezelf nog blijven ontkennen. Deze jongen geeft mij vlinders in mijn buik.  

De volgende dag staan we al vroeg op het veld. Eerst trainen en dan knallen voor de wedstrijd. In mijn ooghoek zie ik Phoebe aankomen lopen. Ik werd vanmorgen wakker met het idee om het uit te maken. Niet het beste moment, maar als ik het net voor de wedstrijd doe kan ze niet meer met me in gesprek. Gespannen loop ik naar haar toe 'Wil je even meekomen?' ze kijkt me niet-begrijpend aan maar loopt toch mee.  'Wat is er ? '  'Phoebe... ik.'  voor ik mijn zin kan af maken staan de tranen al in haar ogen. 'Je gaat het uit maken he.' Ik sta genageld aan de grond en kan niet meer reageren en draai mijn hoofd van haar weg. 'Zeg het dan lafaard!.' Het lukt met niet om te praten.  Ik voel een vlakke hand tegen mijn gezicht aan. 'Klootzak!' Phoebe rent huilend weg. Direct valt er een last van mijn schouders en ik krijg meteen meer lucht. Ik open mijn telefoon en ga op zoek naar de snapchat van Anne. Ze heeft een story gemaakt waarbij de kantine de voetbalclub te zien is. Mijn hart maakt een sprongetje van vreugde.. hij is hier!