Beauty and The Nerd

[54]Brian

Phoebe is niet bij me weg te slaan. Ik moet af en toe diep in ademen en tot 10 tellen om haar niet weg te duwen. Als we op het schoolplein zijn is ze helemaal niet te houden. Af en toe legt ze haar hand op mijn schouder en probeert ze iets leuk te zeggen. Net als ik bij haar vandaan wil lopen zie ik iemand in de verte weg lopen. Aan de kleren te zien is het Vincent.. shit.. hij zou toch naar huis gaan. Ik hoop niet dat hij gezien heeft dat Phoebe zo deed.  Phoebe komt weer naar me toe lopen en ik zucht. 'Brian, ik heb er even over nagedacht maar ik denk dat je mij maar weer moet terug nemen?' ik kijk haar niet begrijpend aan. Meent ze dit nu echt. 'Het is niet goed voor onze reputatie.' 'En jij zit opeens ook bij de freak.' ik kijk haar woedend aan. 'Ja wat het is toch zo, eerst moest je niks van hem hebben.' 'Je kent hem niet eens.' Ik draai me om en loop weg.  De 2 jaar dat ik met Phoebe heb gehad heeft er voor gezorgd dat ze weet wanneer me iets dwars zit en ze komt direct achter me aanlopen.  ' Brian wat is er?'  'Er is niks.' 'Mij houd je niet voor de gek dat weet je, ik zie het meteen als je iets dwars zit.'  'Ik kan ..wil er niet over praten.' met die woorden loop ik weg en laat ik Phoebe achter. 

Later als ik thuis in op de bank lig mis ik Vincent heel erg. Ondanks ons avontuurtje van vanmiddag mis ik het om hem wanneer ik maar wil te knuffelen of te zoenen. Ik draai zijn nummer en hoop dat hij opneemt. 'Ja?' klinkt het kort af aan de telefoon. 'Ik mis je.' 'O' 'Je hebt me gezien met Phoebe he.' het blijft even stil. 'Ik zag je weglopen.' 'shit.' 'Liefje er is niks tussen ons, ik ben niet veel later ook bij haar weggelopen.' 'maar zij ziet jou nog wel zitten.' ik denk even na of ik wel moet zeggen wat er vanmiddag is gebeurd maar ik wil deze relatie niet liegen, ik ben zo gek op deze jongen. 'ze wilde wel dat ik haar terug nam'  het is weer stil aan de andere kant van de lijn. 'Maar ik heb gezegd dat ik dat niet wil.' 'Gelukkig.' Fluistert Vincent.  'Wil je langskomen? Ik wil je knuffelen.' 'Ja is goed, ik moet even wachten tot m'n moeder terug is' 

Een uurtje later staat Vincent voor de deur. Ik omhels hem innig en leid hem mee naar boven. Op dit moment voel ik geen lust maar alleen maar liefde voor deze jongen.  We gaan samen op de bank liggen en zetten een leuke film aan. Ik kan zo wel eeuwig blijven liggen, met mijn armen om zijn warme lichaam heen. Ik druk zachtjes mijn lippen in zijn nek en overlaat hem met kusjes. Beide krijgen we niet veel mee van de film die we kijken, maar gaan we helemaal op in ons geknuffel. We worden ruw verstoord door de deurbel. Ik wil niet op staan. Na de 2e keer dat er wordt gebeld sta ik toch op en loop naar de voordeur.  'Phoebe.' zeg ik geschrokken als ik haar voor de deur zie staan.