Beauty and The Nerd

[72]Brian

Wat een nare streek van hem.  Ik zie hoe Vincent zich begint aan te kleden. 'Moeten we eerst niet douchen?' in de hoop dat ik hem hiermee nog naakt voor me krijg en hij kan af maken waar hij mee begonnen is.  'Ik heb zo een trek ik wil eerst wat te eten halen'  Nu hij dit zegt voel ik mijn eigen buik ook rommelen. Zuchtend sta ik op. ' Wat is er?'  Vincent kijkt me met een vuile grijns aan. 'Dat weet je best. Ik moet nu met blauwe ballen over de camping gaan lopen.' 'Ach dat zal vast mee vallen.'  Speels drukt Vincent een kus op mijn neus voor hij naar buiten gaat.  Vluchtig kleed ik mij aan en loop ook naar buiten. Ik was hier al lang niet meer geweest en was vergeten hoe mooi het hier is.  Vincent zit op de bank voor de caravan met zijn ogen dicht te genieten van de zon. Zijn gezicht lijkt te glinsteren bij elke aanraking van het zonlicht.  Ik moet bijna kotsen van mijn eigen romantische gedachtes.  Tegelijkertijd voel ik me ook een beetje somber van binnen worden. Deze mooie lieve jongen waarvan ik zo graag van de daken zou willen schreeuwen dat hij de mijne is, moet zich voor mij in alle bochten wringen.  Ik ga voor hem staan en rijk mijn hand uit. Hier kent niemand ons. Even wacht Vincent om mijn hand te pakken. 'Hier kent niemand ons.' spreek ik ook naar hem uit.  Vincent laat het me geen tweede keer zeggen verstrengelt zijn vingers in de mijne. 

Samen wandelen we naar de bakker aan het begin van de camping. Ondanks dat ik weet dat niemand ons hier kent voelde ik mijn hart kloppen in mijn keel. Onderweg merk ik dat het helemaal niet zo spannend is als in mijn hoofd. Mensen kijken niet eens op of om als we langs lopen. Was het school leven maar als op de camping.  Als we bij de bakker naar binnen lopen kijkt een staat er een vriendelijke vrouw achter de balie. 'En wat mag het zijn jongens?'  Ik zie haar naar onze handen kijken en ze glimlacht. Ik knijp nog even zijn hand van trots. Wanneer we weer terug komen bij de caravan eten we onze broodjes op. 'Zullen we gaan douchen?'  Vincent kijkt me speels aan.  Hij wrijft met zijn hand over zijn kruis. Hij heeft er zo te zien in.. maar hij deed net HTG (hard to get) dan zullen we wel is even laten zien dat hij het bij de verkeerde deed.  'Nee nog geen zin, we gaan wel even voetballen.' ik trap de bal naar Vincent toe. Eigenlijk is dit best wel gemeen heb die jongen nog nooit zien voetballen. Maar moet toch wat verzinnen.