Beauty and The Nerd

[82]Brian

Ik zucht en kijk Vincent aan. Ondanks dat dit nu gebeurt zou ik niks willen terug draaien. Ik krijg de behoefte om hem te zoenen en druk me tegen hem aan.  'Vind je dit een goed moment?'  Vincent probeert me serieus aan te kijken. 'Het kwaad is al geschiet dus we moeten er maar het beste van maken.' grinnik ik.  Vincent buigt zich voor over en zoent me teder.  Het lijkt als of ik vleugeltjes krijg.  'Maar even serieus.'  Vincent duwt me zachtjes van me af. 'Is dit het waard?' 'Hoe bedoel je?' ik kijk hem niet begrijpend aan 'Nou wij ..' mijn ogen worden groot. Wilt hij het uit maken? Zijn ogen slaat hij neer.  'Je gaat toch niet bij me weg.'  fluister ik. 'Nee ik niet bij jou, maar waarom zou jij nog bij mij blijven. Deze relatie levert jou niks anders dan drama op.' Een traan rolt over zijn wang. Ik kus hem weg. En pak zijn hoofd tussen mijn handen. 'Zeg dat niet.' Ik plant een klein kusje op zijn lippen. 'Het is het allemaal waard, ik heb me nog nooit zo vrij gevoelt bij iemand.' 'Maar we kunnen niet eens hand in hand lopen door de school.'  'Het wordt allemaal beter, dat beloof ik.' Ik sla mijn armen om hem heen en houd hem stevig vast. Wat ik net zei dat meen ik. Mijn doel is om uiteindelijk uit de kast te komen. Alleen is de manier waarop en de timing van belang. Ik wil met Vincent hand in hand over straat kunnen lopen. Met hem kunnen dansen en hem zoenen wanneer ik maar wil. 

We schrikken als er op onze deur wordt geklopt. 'Schiet is op!'  we blijven verstijft staan.  'Brian en Vincent! kom dat hok uit de pauze is bijna voorbij.'  we geven een zucht van opluchting als we horen dat het Levi is.  'We komen eraan!' ik vertrouw er op dat hij ons niet zou outen dus ga er van uit dat er niemand anders in de toiletten is.  'Moet ik nou met Oscar afspreken?' Ik kijk Vincent vragend aan. 'Ja app heb maar voor morgen middag.'