Beauty and The Nerd

[98]Brian

Mijn verhaal bijna 10K gelezen:O wat gaaf! hopelijk is het 10K bij hoofdstuk 100:D

Bedankt voor het lezen en toevoegen aan jullie leeslijst. 

Het is een saai weekend. Vroeger kon ik niet genoeg krijgen van een weekend vol voetbal. Maar nu ik met Vincent heb kan ik alleen nog maar aan hem denken. Ook al kreeg ik vandaag een telefoontje dat er officieel een contract voor mij is opgesteld bij het team waar ik gescout ben. Na mijn week weg met school ga ik tekenen en speel ik meteen een wedstrijd mee. Mijn moeder had het ook door dat ik er minder blij mee was dan eerst. Ze zegt dat ik op een roze wolk zit maar dat ik toch wel een beetje mag oppassen met die bril op. Ze vind dat ik mezelf niet moet verliezen. Ik kan er niks aan doen, maar ik heb het zwaar te pakken met Vincent. Ik besef nu eigenlijk ook pas waarom het met mijn eerdere vriendinnetjes nooit zo voelde. Het waren immers geen jongens. Ik vind meiden nog steeds wel leuk hoor. Maar een relatie heb ik toch liever met een jongen, heb ik ontdekt. Het voelt voor mij meer gelijkwaardig en om over de seks nog maar te zwijgen. Bij de gedachte alleen al voel ik de bobbel in mijn broek groeien, maar ik probeer aan saaie dingen te denken. Want het wordt anders een week op blauwe ballen zitten. 

Ik ben opgelucht als het weekend voorbij is. Het is 08.00 veel te vroeg om al naar school te gaan maar iedereen staat met tassen vol spullen klaar om op reis te gaan. We gaan een week naar de Ardennen als werkweek voor biologie. Ik stop mijn spullen onder in de laadruimte en stap de bus in. Ik zie dat de plek naast Vincent al is ingepikt door Dylan. Die denkt ook nu Levi naast Anne zit , wil hij echt niet naast een vreemde.  Ik neem plaats op de stoelen voor hen. En tot mijn grote geluk komt de docent naast mij zitten. Fijn nu kan ik echt geen kant op. Vincent legt even zijn hand op mijn schouder en hij kijkt me vol medelijden aan. Waarom heeft hij niks gezegd toen Dylan naast hem kwam zitten.  Ik hoop dat we ergens een plas pauze gaan nemen, want dan kan Dylan zijn plek wel op zijn buik schrijven.  Tijdens de rit ben ik in slaap gevallen. De docent begon hele verhalen vertellen, maar ik kon de energie en stiekem ook het respect niet opbrengen om te luisteren. Ik schiet wakker als de bus stopt. Ik zie dat we bij een tankstation staan. Mooi mijn gebeden worden gehoord. zodra de deur open gaat weten een aantal leerlingen niet hoe snel ze buiten moeten zijn. Roken, nooit begrepen wat mensen daar nou zo lekker aan vinden.  Tot mijn geluk staat de docent ook op. Alleen Dylan laat op zich wachten. Alsof hij weet dat ik zijn plek ga inpikken. Maar Vincent geeft aan dat hij naar de wc moet en aangezien hij bij het raam zit moet Dylan ook op staan. Met z'n drieën lopen we naar buiten. Vincent loopt naar de wc's en ik volg hem. In de hoop dat we even alleen zijn. Maar helaas het is spitsuur bij de toiletten dus het lukt me niet om hem snel even aan te raken.  Voor we de bus instappen zorg ik ervoor dat ik voor Dylan instap, zo krijgt hij niet weer de kans om naast Vincent te gaan zitten. En ik kan het niet laten om een vuile blik naar Dylan te werken als de docent naast hem gaat zitten.  

De bus is weer vertrokken en stiekem vlij ik me tegen Vincent aan. Hij kijkt geschrokken. 'Het valt vast niet op dat we schouder aan schouder zitten in de bus.' fluister ik naar hem. We moeten nog ander half uur rijden. Inmiddels zijn er al veel mensen uit onze klas in slaap gevallen. Ik pak Vincent zijn hand en verstrengel mijn vingers in die van hem. Mijn jas leg ik over onze handen heen. Zo valt het vast niet op. 'Ik kan niet wachten tot we in de tent liggen.' fluister ik naar hem. Ik schuif onze handen op mijn kruis en druk zijn hand er zachtjes tegen aan. Zijn mond valt open. 'wat ben jij erg' grinnikt hij zacht.