[48]Brian

626 15 0
                                    

Vincent en ik zitten naast elkaar op de bank. Dylan hield Vincent tegen toen hij wilde weg lopen. Dat is de tweede keer dat Dylan mijn liefdes leven aan het reden is. Ik heb die jongen echt te weinig gewaardeerd. Mijn hand zoekt die van Vincent en wanneer ik hem gevonden heb vlecht ik mijn vingers door de zijne. Dylan en Levi zijn meegekomen naar mijn huis en kijken mij en Vincent aan. 'Wat zitten jullie te staren?' Bijt ik ze een tikje onaardig toe. 'Ik ben aan het nadenken.' Dylan kijkt Vincent onderzoekend aan. 'Vincent weet jij hoe lang Brian al gescout wilt worden?' Vincent schud zijn hoofd. 'Al zolang dat ik Brian ken. En dat inmiddels al 10 jaar.' Ik zie aan Vincent dat hij niet weet hoe hij moet reageren. Ik knik. 'Dit is de eerste keer dat ik gescout ben.' 'En die kans mag hij niet laten gaan. ' Valt Levi hem bij. 'We willen je vragen om jullie.' Levi wijst naar ons. 'Even stil te houden.' 'Ik ga echt niet de kast terug in.' 'Dat vragen we ook niet van je.' 'Wat vragen jullie dan wel?' Vincent trekt zijn hand uit de mijne en ik voel me koud worden. 'Ik wil echt heel graag met je zijn.' 'Maar?' 'Maar dit is mijn kans om prof te worden. Althans om überhaupt een kans te maken om prof te kunnen worden.' Ik kijk Vincent wanhopig aan. Ik hoop zo niet dat hij wegloopt. Ik weet niet zo goed of ik het uitmaken moet noemen want we zijn nog niet officieel een stel. 'Bij ons kunnen jullie zijn wie jullie willen zijn. Maar misschien op school en op het voetbal nog even niet.' Vult Dylan aan. 'Brian is echt gek op je.' Ik merk echt dat mijn vrienden hun best voor mij doen. Ik zie Vincent twijfelen. 'Ik ga niet doen alsof ik iemand anders ben. Maar ik kan er op school en het voetbalveld wel rekening mee houden.' Een zucht van opluchting verlaat mijn mond.

Beauty and The NerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu