[34][Brian]

745 9 0
                                        

'GATVERDAMME' geschrokken zet ik een stap achter uit. En ik lijk heel hard van mn roze wol te donderen. Ik kijk Vincent geschrokken aan en voel dat ik hier weg moet. Ik voel mijn ogen prikken 'Sorry ik kan dit niet. Sorry.' Ik draai me om en vlucht weg. Oo wat zal hij me haten dat ik hem alleen achterlaat. Wat haat ik mezelf. Maar de reactie van die jongens was zo overweldigend. Ik kan dit niet hendelen als het ook op school gebeurd.  Onderweg naar huis heb ik het gevoel alsof iedereen weet wat er net gebeurd is. Het voelt alsof alle ogen naar mij kijken.

Thuis aangekomen vlucht ik naar boven, ga in bed liggen met de dekens over mij heen. Mijn moeder heeft me moeten zien binnen komen want niet veel later hoor ik voetstappen mijn kamer inlopen en gaat er iemand op de rand van mijn bed zitten. 'Schat is er wat?' Ik blijf stil. Ik kan het haar toch niet vertellen. Ik ben haar stoere zoon en wat zal we wel niet denken als t om een jongen gaat. 'Brian?' Ik bedenk me opeens dat ik haar niet heb verteld dat het uit is met Phoebe. Die kan ik nu mooi inzetten. 'Het is uit met Phoebe' 'Och' en ze wrijft over mn rug. 'Het komt vast allemaal wel weer goed lieverd' 'nee dat komt t niet' maar ze hoeft niet te weten waarom niet.  Mijn telefoon bliept. [Yo gast zin om te komen gamen?] Nu even niet. Ik reageer niet op t bericht. Trek de deken verder over mijn heen. Ik blijf hier vandaag nog even liggen met zelfmedelijden.

Beauty and The NerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu