Beauty and The Nerd

[10]Brian

Ik besef me opeens dat ik Vincent nooit verteld heb waar ik woon. Ik scheur een stukje papier van mijn schrift af en schrijf mijn adres op.  Wanneer de schoolbel gaat sta ik op en loop naar de kantine. Ik zie dat Vincent aan een tafel zit met een meisje met rode haren. Dat zal zijn vriendin leuk vinden.  Ik voel een gekke steek in mijn buik. Net zoals bij de pen  leg het stukje papier naast hem neer op tafel en loop direct door.. Ja ik had dit ook kunnen appen, maar ik wil niet dat de andere zien dat ik hem berichten stuur. De vorige berichten heb ik ook verwijderd. 

Ik kies een tafel uit en ga zo zitten dat ik kan zien of Vincent het briefje heeft gevonden. Maar tot mijn schrik wijst het meisje met de rode haren op het papiertje. Gelukkig pakt Vincent hem zelf en maakt hem open. Hij leest het briefje aandachtig en kijkt op. Recht in mijn ogen. Hij knikt en dan laat zijn blik mij weer los. 

Levi en Dylan komen aan tafel zitten. 'Wat is er met jou?' Je loopt de hele tijd maar voor ons uit. 'Ik heb buikpijn' lieg ik weer. Maar ik zou er spontaan buikpijn van krijgen van al dat stiekem gedoe.  'Ga naar huis dan! je hebt nu een goede smoes' 'Het is geen smoes' bijt ik ze toe. Maar naar huis gaan klinkt inderdaad wel als een goed idee. Ik sta op 'Ja ik denk dat ik maar naar huis ga. Willen jullie het aan Phoebe zeggen.' 'Kan je haar zelf niet appen?' 'Telefoon is leeg.'  ik schrik er zelf van hoe makkelijk de leugentjes om best wil me af gaan. Om het nog allemaal een beetje erger te maken loop ik met mijn hand op mijn buik de kantine uit. 

Thuis aangekomen loop ik direct naar mijn kamer en schrik ervan wat voor rotzooi er eigenlijk ligt. Ik heb mijn kamer nog nooit opgeruimd voor dat Phoebe kwam, maar ik voel nu sterk de behoefte om hem netjes te maken voordat Vincent komt. Ik denk omdat ik wil laten zien hoe goed ik heb voor elkaar heb.