Wanneer Vincent weg is kan ik alleen nog maar denk aan het moment van net. Het was een hele nieuwe ervaring om dit met een jongen te doen. Het was spannend, maar o zo veel beter als dat Phoebe ooit geprobeerd heeft. Ik stap mijn bed uit en trek mijn gordijnen weer open. Na 3 dagen in het donker te hebben gelegen is mijn kamer wel toe aan een grote schoonmaak. Ik loop naar beneden om wat schoonmaak spullen te pakken. 'Fijn dat je weer uit bed bent' Mijn moeder geeft me een zoen op de wang. 'Wat fijn dat je zulke goede vrienden hebt. Ze geven echt om je.' ik knik. 'En die Vincent kwam ook weer langs zag ik.' Ik staar naar mijn voeten. Ze zou is moeten weten. Ik weent iet zeker weet of ik wat moet zeggen. 'Hij is bijzonder volgens mij.' mijn moeder kijkt mij onderzoekend aan. 'Hoe bedoel je?' en ik probeer een strak gezicht te houden. 'Hij is niet zomaar een vriend.' Ik kijk alsof ik water zie branden. 'Ik zag het eigenlijk meteen al, de eerste keer dat hij hier kwam en jij je kamer van top tot teen onder handen had genomen.' Nog steeds doe ik alsof hij neus bloed. ' Was hij de reden dat je 3 dagen in bed lag?' Ik blijf stil. ' Brian ik heb me echt zorgen om je gemaakt. Het is oke he.' ik weet dat ze bedoeld dat het oke dat ik op Vincent val. ' IK ben blij dat jullie het weer goed hebben gemaakt. Nodig hem maar een keer uit voor het eten. Ik ben benieuwd naar hem' Ze kijkt me met een schuin lachje aan. Mijn ogen worden groot. Heeft ze ons gehoord.. ' hahah je moet niet denken dat ik vroeger braaf was. Ik ben wel wat gewent.' Jezus wat gênant dit. Ik vlucht terug naar boven.
De volgende dag sta ik weer fris en fruitig op. Klaar om de tegenstander te verslaan! Fluitend fiets ik naar het voetbalveld. Wanneer ik Dylan en Levi zie staan word ik toch een beetje zenuwachtig. Ik loop langzaam op ze af. 'Heey! Daar heb je de sterspeler.' Dylan slaat een arm om mij heen. 'Als je vandaag ook scoort zoals je gister hebt gedaan zit het wel goed.' Levi grinnikt. 'We zijn blij dat je er weer bent pik. Komt Vincent kijken?' Het is even wennen dat ze hier zo oke mee zijn. 'We moeten hem misschien nog even onze excuses aanbieden.' Levi kijkt bedenkelijk. 'En aan jou.' Vult Dylan hem aan. 'We zijn je beste vrienden hè en dat zullen we altijd blijven.' Als we na het omkleden het veld op lopen zie ik Vincent al staan. Ondanks de dreiging van regen is hij toch gekomen. Ik word ruw verstoord in mijn staren. Dylan geeft me een stoot in mijn zij. 'auw' 'Dude, er staat een scout langs de kant.' Ik moet nu dus echt mijn best gaan doen. Het is een scout van 1 van de grotere clubs in de buurt.
Hoewel ik al op wolken liep vandaag lijkt de wedstrijd leek de wedstrijd lekker te gaan. Ik heb 1 doelpunt gescoord en ook mijn aandeel als aanvoerder heb ik weer goed kunnen doen. Al zeg ik het zelf. Maarja wat de scout vind dat is pas echt belangrijk. Je merkt aan de jongens dat ze allemaal zenuwachtig zijn en tijdens het omkleden in de kleedkamer is het doodstil. Als ik weer naar buiten loopt staat Vincent te wachten. Wat is hij toch knap, hij schenkt me een oogverblindende glimlach. De wolken zijn verdwenen en ik weet zeker dat hij hiermee te maken heeft. Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik hem hier nu moet begroeten. Net als ik hem toch een zoen op zijn wang wil geven wordt ik geroepen. 'Brian! kun je even hier komen.' De coach wenkt mij en ik zie dat hij samen met de scout staat.
JE LEEST
Beauty and The Nerd
Roman d'amourVincent is een jongen van 16 jaar. Hij woont samen met zijn moeder en zusje van 10 jaar. Door de nieuwe baan van zijn moeder zijn ze verhuist van de stad Amsterdam naar een klein dorpje in the middle of nowhere. Het is net na de zomer vakantie als...