Beauty and The Nerd

[37[Vincent]

'Zie je nou wel' Anne stoot me aan. 'Hij is er helemaal kapot van, hij ziet er niet uit.' Vluchtig werp ik een blik op hem en ik schrik. Hij ziet er inderdaad niet uit. Al moet ik zeggen ondanks dat zijn huid bleek is en zijn ogen vermoeid staan blijft hij de knapste jongen van de school.  Gelukkig hebben we vandaag geen les van meneer Janssen. Ik had niet naast hem kunnen zitten zonder mijn armen om hem heen te slaan en te zeggen dat alles goed komt. Wel weet ik dat er weer een moment aan gaat zitten komen dat wij verder moeten aan ons project. Gelukkig heeft meneer Janssen aangegeven dat hij pas over 2 weken terug komt met de nagekeken plannen. In 2 weken kan er veel gebeuren. Hopen mag altijd.  'Ik wil je trouwens aan iemand voorstellen'  Anne sleurt me mee naar de kantine. We lopen recht op een jongen af die aan onze gebruikelijke tafel zit. 'Kijk Vincent, dit is Melvin.' 'Melvin, dit is Vincent waar over ik je verteld hebt.' Melvin steekt zijn hand uit die ik vertwijfelend terug schud. Wat wil Anne hiermee gaat ze me koppelen?  'Melvin heb je heel even.' Ik trek Anne weg bij de tafel. 'Wat is dit?' sis ik tussen mijn tanden door. 'Ik vond je zo zielig zondag, ik dacht ik regel een "bootycall" voor je.' 'Ik moet helemaal geen bootycall.' 'Geef hem toch een kans, hij zit in mijn klas bij het extra vak kunstgeschiedenis. Hij kan echt prachtig tekenen. Gedraag je nou even Vinc voor mij, doe even beleeft.' ik zucht. Ik kan ook niet anders na wat ze voor mij gedaan heeft. 

We lopen terug naar de tafel en ik ga naast Melvin zitten. We raken in gesprek en ik merk dat het inderdaad een aardige jongen is. En één ding is duidelijk hij steekt niet onder banken of stoelen dat hij op jongens valt. Ik weet niet of hij mijn typ is, maar ik kan hem zeker beter leren kennen. De bel gaat dat de lessen weer gaan beginnen. Ik wil opstaan als Melvin mij aan mijn arm tegenhoud. 'Wil je anders na school iets met me drinken?' Ik kijk de kantine rond en zie dat Brian zijn ogen op ons gepind staan. 'Ja is goed.' zeg ik terwijl ik Brian strak blijf aan kijken.