Beauty and The Nerd

[112]Brian

Ik wordt vestoord in mijn slaap. Stijf wordt ik wakker. Ook al is het alweer een dag geleden. Nog van het feit dat ik mijn armen zo hoog heb moeten houden voel ik nog steeds..  Als ik naast me kijk is Vincent maar ook zijn spullen zijn weg. Mijn tent wordt nogmaals heen en weer geschud. 'Brian op staan!' Ik kijk op mijn horloge en zie dat het 08.00 is .. eindelijk de week is voorbij.  Al moet ik zeggen dat we het leuk hebben gehad.. dat geheimzinnige gedoe heeft nu lang genoeg geduurd.  Ik kan niet wachten tot dat ik eindelijk mijn contract mag tekenen. Nog 2 dagen en dan is het maandag zo ver. Ik heb er zelfs vrij voor school van gekregen. Die avond train ik meteen mee met het team.  Vermoeid sta ik op en slenter de tent uit en kijk in het chagrijnige gezicht van een docent. Ik zie Vincent iets verder op kletsen met Anna. Vincent zwaait naar me en mijn hart maakt een sprongentje.  Ik voel me zo een geiten wollen sok als ik naar hem kijk, maar ik kan er niks aan doen. Hij is mijn wereld, alleen hij.  Het liefst rijd ik nu naar huis en ga ik samen met hem op de bank met een dekentje film kijken. Zuchtend begin ik aan het opruimen van mijn spullen. De stijve handdoek gooi  ik grijnzend weg. Die heeft zijn beste tijd gehad en ik ga hem toch echt niet door mijn moeder laten wassen.  Als de tent leeg is komt Vincent mij helpen met het inklappen van de tent. Het lukt mij niet alleen en Vincent heeft direct door dat mijn geduld er vandaag gewoon niet is. 'Gaat het wel?' Vincent kijkt me bezorgd aan.  'Ik wil naar huis ben er even helemaal klaar mee. ' Ik rek me even uit. Niet alleen mijn schouders doen pijn maar mijn hele lichaam is stram. 'Zal ik je vanavond een massage geven?' fluistert Vincent. 'Kom je vanavond slapen?'  ik kijk hem hoopvol aan. Hij knikt. 

Op de terug reis in de bus ben ik tegen Vincent aan in slaap gevallen en het kan me eigenlijk allemaal even niet meer schelen wie hier wat van vind. Net voor we aankomen en iedereen het ziet wordt ik wakker en ga ik weer recht op zitten. Ik pak mijn jas en leg deze net zoals op de heenweg weer op mijn schoot en pak Vincent zijn hand vast.  Ik heb heerlijk gedroomd tijdens het rijden en deze droom heeft me aan het denken gezet. Ik ben vast een verliefde puber jongen.. en ik weet vast nog niet wat ik allemaal wil in het leven maar één ding weet ik zeker.  Ik wil blij Vincent zijn. Hem naar mijn huis vragen is geen optie dus.. 'Mag ik bij je komen wonen?'  Ik stel de vraag gewoon maar heel direct. Dan weet hij meteen wat ik bedoel.  Vincent zijn ogen worden groot. 'Sorry?'  'Mag ik bij je komen wonen?' Fluister ik  nogmaals. 'Sorry als dit voor jou te snel gaat, maar ik heb net gedroomd dat wij samenwonen en het was het meest heerlijke gevoel wat ik heb gevoeld. Elke dag naast jou wakker worden. En na in de avond naast jou weer in slaap mogen vallen. Ik kan mij geen betere wereld voorstellen.'