[18]Brian

828 11 0
                                        

Die jongen weet wel hoe hij moet koken. De spaghetti was echt heerlijk. Ik betrap mezelf op de gedachte dat ik het hier toch eigenlijk wel naar mijn zin heb. Ik heb me in tijden niet zo thuis gevoeld bij iemand. Het ging eigenlijk vanzelf toen ik zei dat er misschien een volgende keer komt. Zijn zusje is een schat van een kind en als ik haar een plezier kan doen om haar mee in bed te leggen dan doe ik dat. 

Vincent gaat op het bed  bij Veerle zitten. Ze is misschien wat oud voor een verhaaltje, maar na wat gezeur heeft Vincent zicht toch over laten halen. 'Kom je ook bij ons zitten?' Veerle klopt op de lege plek naast haar. 'Ik blijf wel even staan.' en leun wat ongemakkelijk tegen de deur post.  'Ah toe!.' ze kijkt me aan met haar grote ogen en ik voel dat ik geen weerstand kan bieden. Ik neem plaats op haar bed, waardoor ze tussen mij een Vincent in zit.  'Ik ga een kort verhaaltje vertellen Veerle, Brian en ik moeten aan onze opdracht voor school werken.' Tijdens het voorlezen bestudeer ik zijn gezicht tot op de detail. Veel te snel stopt hij met lezen. 'Nou hup en nu slapen jij.' Vincent staat op van het bed en ik volg. 'Tot de volgende keer Brian! je hebt het beloofd he!.' roept Veerle.  Ik weet even niet wat ik hier op moet zeggen en knik alleen maar

Beneden weer aangekomen voelt de sfeer tussen mij en Vincent wat gespannen. 'Zullen we maar beginnen?' Vincent pakt zijn laptop en gaat aan de keuken tafel zitten. Mijn telefoon trilt.  [Phoebe] komt op het scherm te staan.  Ik druk haar weg. 'Als je moet opnemen prima, maar we maken het vandaag wel af.' zegt Vincent nors. 'Nee hoeft niet ik zet mijn telefoon wel uit.' Ik heb ook eigenlijk helemaal geen zin haar op dit moment. Stiekem hoop ik dat we niet al te snel klaar zijn. Ik zit hier nog wel even goed.

Beauty and The NerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu