|| second installment of "habit series" ||
Solari Dominguez has a habit of biting her fingernails, especially at the times that she's nervous or guilty. It was a normal mannerism for everyone, not until Justine Klein Olivarez kissed her one day when...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Natapos din naman ang awkward moment ko na 'yon matapos akong pag-trip-an ni Eureka dahil sinundan niya ako sa CR para mag-sorry at sinabing nagbibiro lang siya. Hindi naman ako nagalit sa kan'ya dahil expected ko naman na 'yon at sadyang gano'n lang talaga siya sa simula pa lang.
Mabuti na lang talaga, normal lang na hindi kami nag-uusap ni Klein kapag afternoon class na.
Nang matapos ang klase para sa buong araw, dumeretso na ako sa bahay. Wala si Mama, as usual, pero may iniwan naman siyang pagkain para sa akin.
Napabuntonghininga ako bago dumeretso sa telephone para tumawag sa bahay nina Caleb. Ni-type ko ang number doon at hinintay na sagutin ang tawag ko. Ilang sandali lang, narinig ko ang boses ni Caleb.
"Hello?"
I sighed. "Pakausap nga sa nanay ko sandali."
"Ah, okay."
Ilang segundong natahimik ang kabilang linya bago ko narinig ang kaunting kaluskos saka nagsalita si Mama sa kabilang linya.
"Oh, Solari?"
I sighed. "'Ma, wala ka na naman dito!"
"Eh, naiinip ako, wala naman na akong gagawin d'yan, eh!"
Napairap na lang ako bago nagbuntonghininga ulit. "Magpapaalam ako. Darating ang classmate ko bukas, gagawa kami ng research."
"Ilan ba? Ipaghahanda ko kayo--"
"Hindi naman na kailangan. Gusto ko lang ipaalam kaagad sa 'yo kasi lalaki 'yon. Baka mamaya, ano isipin mo. Gagawa lang kami ng research, Mama."
"L-Lalaki?" sabi ni Mama sa tunog na nag-aalala. "Bakit lalaki?"
Bigla kong naalala ulit 'yung dahilan kung bakit ako na-late noon.
"Na-late kasi ako noong nakaraan, 'di ba? Hindi natuyo ang PE uniform ko kaya niremedyuhan ko pa. No choice, siya na lang ang walang partner noong time na 'yon dahil pareho kaming late."
"Ahh, gano'n ba? O sige, basta ipaghahanda ko na lang kayo ng miryenda ninyo."
Nakagat ko ang ilalim na labi ko dahil narinig ko ang guilt sa boses ni Mama. Siguradong nagi-guilty pa rin siya dahil doon sa pagpunta niya kay Caleb nang napakaaga, dahilan para ma-late ako.
"Okay na, 'Ma. Kaya na namin sarili namin. Sige na, kauuwi ko lang. Magpapahinga na ako."
"Oh, sige. Ipinagluto kita ng miryenda d'yan. Kumain ka."
