Chapter 34

125 5 0
                                    

  

 The weeks went by really fast

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


The weeks went by really fast.

We defended our research smoothly from the panelists. Mabuti na lang din at napag-aralan naming mabuting dalawa ang mga p’wedeng ibutas sa amin kaya kahit na may ilang tanong na hindi nasagot at may mga kailangang alisin o idagdag bago ipa-hardbind at ipasa, all in all, it was a success.

It was such a success that we celebrated it in his house . . . inside his room . . . tangled with each other on his bed.

Napapailing na lang ako kapag naaalala ko lahat ng kalokohan naming dalawa ni Klein. I mean, who would have thought that someone as anxious as me before whenever he’s near, is now so confident and comfortable to do things with him?

“Ano ’yan?” tanong ni Eureka habang nakatingin sa keychain ng coin purse ko.

Mabilis ko itong itinago sa bag bago sumagot. “K-Keychain!”

Humagalpak siya ng tawa. “Keychain??? Gago, susi ng posas yan, ah!”

Muntik ko nang takpan ang bibig niya dahil sa sobrang lakas ng pagkakasabi niya n’on. Pati si Gilbert, humagalpak na rin ng tawa dahil do’n. Mabuti na lang, walang pakialam ang ibang estudyante na kasama namin sa pila.

It’s the enrollment season now for our second—and last!—semester this school year. Work immersion na lang naman ang gagawin kaya magiging magaan na rin. Bukod do’n, narrative report na lang ang magiging paper works namin. Kapag naipasa namin ’yon, we’ll all be candidates for graduation!

“So, anong oras pupunta ang kinky mong jowa?” tanong ni Eureka.

Napairap ako sa itinawag niya kay Klein. “Bibig mo, Eureka! Paduduguin ko na ’yan!”

She laughed. “Sorry na! So, nasaan na nga si Olivarez?”

Bahagya akong ngumiti bago sumagot. “He won’t come. Baka sa susunod na mag-enrol ’yon.”

“Bakit hindi pa siya sumabay sa atin?” Gilbert asked.

I pursed my lips, trying to come up for an explanation about his situation right now.

“Uhm, m-masama ang pakiramdam niya ngayon.”

Napatango silang dalawa. 

“Tinatamaan din pala ng sakit ’yon?” Eureka said as she chuckled.

It really did affect my mood today when she asked about him. Alam ko na hindi kami makakapag-enroll ngayon nang sabay, pero nalulungkot kasi ako.

It’s the third day that he’s not showing his face to me. Magti-text lang siya sa gabi kapag alam niyang tulog na ako. At yung mga text niya, once a day lang!

So far, two text messages pa lang ang nare-receive ko sa kan’ya. Nandoon na rin naman ang short explanation niya.

Klein ❤️:
Hello, love. I'm sorry, I just don't really feel fine right now. I can't talk or see you right now since I don't feel like doing anything. I hope you didn't skip any of your meals. I love you. Sleep well. Good night.

A Kiss To ReminisceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon