သံယောဇဉ် နွယ် [Completed]

part 5 (Zawgyi)

အပိုင္း ၅

ေန႔ခင္းအခ်ိန္အခါဝယ္ ဝင္းလဲ့ေသာ ေနေရာင္ျခည္က သစ္ပင္တို႔ထက္ လႊမ္းျဖာက်ေန၏။
တိမ္စိုင္ အစုငယ္ေလးမ်ားသည္လည္း ျပာလဲ့လဲ့ ေကာင္းကင္ယံတြင္ ဟိုတစ္ကြက္ သည္တစ္ကြက္ျဖင့္ ေဆးစက္ခ်ထားသကဲ့သို႔။

ေလျပည္တစ္ခ်က္ေဝ့လိုက္တိုင္း စိတ္အာ႐ုံမွာ ၾကည္လင္ေအးခ်မ္းဖြယ္ ရာသီဥတုျဖစ္ေသာ္လည္း စိုးရိမ္စိတ္ေလး အနည္းငယ္မွ် ဝင္ေရာက္ေနသူအဖို႔ေတာ့ အလုံးစုံ ခ်မ္းေျမ့ရန္မလြယ္ကူလွ။

ၿခံစည္း႐ိုးမ်ားထက္တြင္ စိမ္းလဲ့ညိဳ႕ေမွာင္ေနေသာ ၿခဳံႏြယ္မ်ားက ထူထူထဲထဲ ရစ္ပတ္အုပ္မိုးထားသည္။ ထို႔အတူပင္ စိတ္အစဥ္၌လည္း ညိဳျမျမ ႏြယ္ေလးတစ္ပင္က ခပ္တင္းတင္း ရစ္ငင္တြယ္ထားလ်က္ပါပင္။

ေတြးေလေလ ေဆြးေလေလ။
ပူပန္ေလေလ ေသာကမ်ားရေလ။
ဒါေတြရဲ႕ တရားခံဟာ စင္စစ္ ႏြယ္ဆို‌ေသာ သံေယာဇဥ္ေလးေၾကာင့္ပဲမဟုတ္လားေလ ။

"မလုံးတင္ေရ.... ေရာက္ေတာ့မွာလား"

"‌အင္း၊ သိပ္မလိုေတာ့ပါဘူး ႐ြာအစြန္၊ ထန္းေတာအနီးက သီးသန႔္ တစ္လုံးထဲအိမ္၊ အဲတာ ႏြယ္တို႔အိမ္ပဲရယ္"

ေန႔ခင္း အပ်င္းေျပ အလည္ထြက္မည္ဆိုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ယြန္းမွီ အိမ္မွ ထြက္ခဲ့သည္။ ေမေမႏွင့္ ျဖဴေဖြးသည္လည္း မေ႐ႊလႈိင္တို႔အိမ္ လိုက္သြားၾက၏။ မိမိမွာေတာ့ ထန္းေတာဘက္ သြားဖူးခ်င္တယ္ဆိုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးျဖင့္ ႏြယ္ရွိရာ အရပ္ဆီသို႔ ေရာက္ေအာင္ ႀကံရေတာ့သည္မို႔ ႐ြာျပင္အနီးစပ္က ထန္းေတာေတြဆီသို႔သာ။ 

"ဒီကန္ႀကီး ၾကည့္စမ္းပါ ယြန္းရယ္၊ မလွဘူးလား ဟမ္"

"ဟုတ္ပါ့ မလုံးတင္ရယ္ ကန္ႀကီးက ႀကီးလိုက္တာ ဆည္ႀကီးနဲ႔ေတာင္ တူေနၿပီ"

မလုံးတင္ ၫႊန္ျပရာ အရပ္၌ ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းေသာ ေရကန္ႀကီး တစ္ကန္တည္ရွိ၏။ အေဝးမွ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္႐ုံမွ်ျဖင့္ စိမ္းစိုအုံးမႈိင္းေသာ ေတာအုပ္ေလးသဖြယ္ ကန္ေဘာင္ျမင့္ျမင့္၏ အလွကို ျမင္ႏိုင္သည္။

"ဒါလည္း အရီးမွီ ေက်းဇူးေတြေပါ့ ၊အရင္က ဒီေျမေနရာက အရီးေလး ပိုင္တာေလ၊အခုေတာ့  တို႔႐ြာရဲ႕ အဓိက ေရေသာက္ျမစ္ေပါ့၊အရီးေလးကိုယ္တိုင္ ဒီေျမေနရာကို ကန္တူးခိုင္းခဲ့တာ ၊
ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္လို႔ မိုးေခါင္ခဲ့ရင္ ႐ြာသားေတြက ဒီကန္ႀကီး အားကိုးရတာပဲ"