Part 22
လေရာင္က ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့။ ေလက တစ္ခ်က္ေဝ့တိုင္း ေက်ာထဲစိမ့္ေအာင္ ေအးခိုက္သြားသည္။
မၾကာခင္ တန္ေဆာင္မုန္းလေရာက္ေတာ့မည္ ျဖစ္၏။ အခ်မ္းပိုသည့္ နတ္ေတာ္ႏွင့္ျပာသိုသည္လမ္း လမ္းခုလတ္တြင္ ေစာင့္ေနေပၿပီ။ ေအးျမျမ ေဆာင္းလမ်ားသည္ အညာေဒသသို႔ အလည္ဝင္ေရာက္ေတာ့မည္ဟုလည္း ေလႏုေအးက သတိေပးေနေပၿပီ။
႐ြာလယ္လမ္းတြင္ လူရွင္းေနသည္။ ဗီဒီယို႐ုံက ဇတ္ကားသံကို ခပ္သဲ့သဲ့ၾကားေနရဆဲျဖစ္သည္။ ႏြယ့္လက္ေတြကေတာ့ ေႏြးေနသည္။ ႏြယ့္လက္ဖ်ားေတြဟာ ေရမစိုတဲ့အခါ၌ေတာ့ ဤကဲ့သို႔ ပူပူေႏြးေႏြးျဖစ္ေနတတ္ပုံရပါသည္။
"ကဲ အမိ ၊ ေရာက္ၿပီ"
ဘြားမွီ၏ အိမ္အိုႀကီးသည္ လေရာင္ေအာက္တြင္ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေန၏။ အိမ္အေပၚထပ္တြင္ မႈန္ျပျပ အလင္းေရာင္ကို ျမင္ရသည္။ အိမ္ေအာက္ထပ္ရွိ ဘြားမွီ၏ အခန္းကိုေတာ့ လွမ္းမျမင္ရ။ အသစ္ပုံၿပီးကာစ ေကာက္႐ိုးပုံႀကီးက ထီးထီးမားမား ကြယ္ေနသည္။
"ႏြယ္ ျပန္ၿပီေနာ္"
"အင္း၊ ဟုတ္ၿပီေလ"
"ႏြယ္ ျပန္ေတာ့မယ္လို႔ အမိ"
"အင္း၊ ျပန္ေလလို႔"
"ေဟာေတာ္၊ အမိရယ္ ႏြယ့္လက္ကို လႊတ္ေပးမွ ျပန္လို႔ရေတာ့မေပါ့"
"အဲ... ေယာင္လို႔"
ဆုပ္ကိုင္ထားမိေသာ ႏြယ့္လက္ေခ်ာင္းေတြ၏ ေႏြးေထြးမႈေၾကာင့္ မသိစိတ္ဟာ ညိဳ႕ယူခံလိုက္ရသည္ထင္၏။ ျပန္ေတာ့မည္ဆိုသူကို မိမိလက္မ်ားက မလႊတ္တမ္း ဆြဲထားမိသည္။ အလန႔္တၾကား လက္ကို လႊတ္ေပးမိေတာ့ ႏြယ္က ရယ္သည္။ မွဲ႔ကေလး လက္ခနဲျဖစ္သြားတာ ၾကည့္လို႔လွသည္။
လူကို ေလွာင္တဲ့ ႏြယ္။ ရွက္မိေပမယ့္ အၿပဳံးေလးျမင္ရတာ တန္သည္မို႔ ေလွာင္ရယ္ေနျခင္းကို ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ပါမည္။ ႏြယ္ရဲ႕ အၿပဳံးမ်ားသာ ကမာၻအဆက္ဆက္လွပါေစေတာ့။
"အမိဟာေလ.... တကယ္ပါပဲ"
"အ႐ူးလို႔ ေျပာဦးမွာမလား သိသားပဲ"
"ေျပာခ်င္ပါရဲ႕ အမိရယ္၊ ႐ူးတဲ့သူေတြပဲ ႏြယ္ကို႔ ခင္ၾကတာပါ၊ အမိကေတာ့ ထူးတာေပါ့၊ တမူးသာတဲ့ အ႐ူးမို႔ ႏြယ့္ကို ခ်စ္သူေတာ္ခ်င္တာထင္တယ္"
VOUS LISEZ
သံယောဇဉ် နွယ် [Completed]
Roman d'amour(Unicode+ Zawgyi) အချစ်ဟာ ရုန်းလေး နစ်လေ ဖြစ်တတ်တဲ့ နွံအိုင်ငယ်တစ်ခုဆိုရင် သံယောဇဉ်ဆိုတာဟာ ဖယ်ပစ်လေ နွယ်ရစ်လေ ရှင်းပစ်ရခက်တဲ့ အကိုင်းအခက်တစ်ခုဖြစ်လိမ့်မယ်။
![သံယောဇဉ် နွယ် [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/294620656-64-k171835.jpg)