Part 23 (Zawgyi)

916 90 2
                                    

Part 23

" ႏြယ္ ဘာေျပာလိုက္တယ္"

လက္ဖ်ားေတြေအးစက္သြားသည္။ ႏွလုံးခုန္ျမန္လာၿပီ။ တုန္ဆတ္သြားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရႏိုင္ပါ။ ထိုကဲ့သို႔ ထိန္းမရ သိမ္းမရ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးကိုမွ ႏြယ္က ျမင္သြားပုံရ၏။ ႏြယ့္လက္ေခ်ာင္းမ်ားထံ ခပ္ဖြဖြ ဆုပ္ေထြးျခင္းကို ခံစားမိလာသည္။

" လန႔္သြားတယ္ထင္ပါ့ ဟုတ္စ"

ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလး ထပ္ေငးေတာ့ ႏြယ္က ၿပဳံးသည္။ ႏွစ္သိမ့္ၿပဳံးဆန္လွတဲ့ အၿပဳံးလွလွပါေလ။

"လာၿပီ ႏြယ္ေရ ငါ လာၿပီ "

အိမ္ထဲမွ အထုတ္ဆြဲလ်က္ ထြက္လာသူက ျပာယာတခတ္ ရွိလွသည္။ ထဘီကို တိုတိုကို ဝတ္ထားလ်က္။ ဓားျမတိုက္ေတာ့မလို မ်က္ႏွာ၌ အဝတ္ကို လုံေအာင္ စည္းထားလိုက္ေသးသည္။

"ဟယ္ ျဖဴေဖြး ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ"

"‌ေနခဲ့ေတာ့ မမေရ႕ ၊ ျဖဴေတာ့ ခိုးရာလိုက္သြားေတာ့မယ္"

"ဘာ!!"

အလန႔္တၾကားျဖစ္သြားေသာ အစ္မျဖစ္သူကို ျဖဴေဖြးက အေရးမစိုက္ပါေပ။ ႏြယ္ရွိရာသို႔သာ တန္းတန္းမတ္မတ္သြားေလသည္။

"ႏြယ္‌ေရ ကိုကိုေရာ... ကိုကိုေရာ... ပါခဲ့လားဟင္ "

"တိုးတိုးေျပာပါ၊ အဘြားေလး ႏိုးသြားဦးမယ္၊ ကိုေသာင္းက ၿခံစည္း႐ိုးနားမွာ ေစာင့္ေနတယ္ ၊ ႐ြာအထြက္မွာ လွည္းတစ္စီး ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ ၊ ဝက္လက္ကို ေမာင္းေျပးၾက၊ ၾကားလား"

"အင္းပါ၊ လာ သြားၾကစို႔ေလ"

ေယာက္်ားေနာက္လိုက္ရန္ အလြန္အမင္းတတ္ႂကြေနေသာ ျဖဴေဖြမွာ ယြန္းမွီကိုပင္ ႏႈတ္ဆက္ျခင္း မျပဳေတာ့။ ေလွကားမွ ဆင္းလွ်င္ အိမ္ထဲကို ျဖတ္ရမည္ျဖစ္၍ ဝရံတာ၌ တြဲေလ်ာင္းခိုဆင္းကာမွ အဆင္ေျပမည္ျဖစ္သည္။

"အထုတ္ကေတာ့ ႏြယ္သယ္ခဲ့ေတာ့ေနာ္၊ ျဖဴက အထုတ္နဲ႔ဆို မဆင္းတတ္လို႔၊ ပစ္ခ်လိုက္ရင္လည္း ေမေမတို႔ႏိုးသြားမွာစိုးလို႔ရယ္"

အထုတ္ႀကီးကို ႏြယ့္လက္ထဲ အတင္းထိုးထည့္၍ လႊားခနဲ ဆင္းခ်သြားေသာ ျဖဴေဖြးပါေလ။ ခိုးရာလိုက္ဖို႔ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကမ်ား ႀကိတ္စီစဥ္ထားသလဲမသိ။ ဖ်ပ္လတ္တတ္ႂကြေနပုံမ်ား အံ့ဩစရာ။

သံယောဇဉ် နွယ် [Completed]Where stories live. Discover now