Aiming for Hades

16

Mabilis ang paghinga ko at namalayan na lang na nasa harapan ng opisina ni Hades.

Why did he do that? Alam kong gusto niyang makatulong! Alam kong gusto niya akong tulungan pero... pero aanhin ko ang tulong niya kung siya naman ang magigipit? Hindi ako halos makahinga dahil do'n. I know how important this is to him!

He may not tell me but I know in my heart that he loves this. He loves the leadership. He loves to do business. This is his passion! I don't want anything about it to go wrong! I want him to enjoy it!

Naalala ko ang sinabi ni Sir Dungao. Gusto ko nang umiyak dahil sa iba't-ibang nararamdaman.

Ang lungkot ko ay para sa iba't-ibang rason. Una, para sa oportunidad na ibigay sa kanya ang isa sa mga kompanya nila na sinira ko pa yata! Pangalawa, para sa pagkawala sa kanila ng costumer na bumalik sa 'min. Pangatlo... ang katotohanang kaya niya pa lang mawalan basta mapunan niya ako.

Hindi ko na napigilang umiyak.

Hades naman, e! Hindi mo naman kailangang gawin 'yon! Ni wala nga sa plano ko na humingi ng tulong mo! Akala ko nga... Akala ko nga kakausapin mo lang ang costumer namin at sasabihin sa kanila na bigyan kami ng chance, na ginawa mo nga, pero hindi ro'n kasama ang pagbalik nila sa 'min!

If this is what it means then they better not comeback!

Buo na ang desisyon kong sabihin ang lahat ng 'yan kay Hades nang buksan ko ang pintuan but I found Hades and Tita Demeter inside.

"Elle!" Hades called me happily.

Nanlaki ang mata ko at inalis ang mga luha! Nakakahiya! Bakit kung kailan pa ganito?!

Tumayo agad si Hades para lumapit sa 'kin, leaving his Mom there. Nawalan ako ng lakas ng loob para dumiretso pa. Tita Demeter's fierce eyes looked at me like how they looked at me before.

Ganoon pa rin. Mukhang galit.

Naisip ko tuloy ang mukha ni Nanay noong isang araw. Kununot ang noo ko habang pinagtatagpi-tagpi ang bawat pangyayari. But then, Hades' eyes were like that, too. Fierce. But then again, Tita Demeter's were... kind of too much. Kind of... saying that there's something... something I don't know.

"Hija, what a surprise to see you here," Tita Demeter laughed mockingly.

"T-Tita... good evening po..." yumuko ako at naramdaman kong umakbay sa 'kin si Hades.

"What happened? Why are you crying, baby?" I heard him whispered.

I saw how Tita Demeter's reaction got more mad. I feel so intimidated! What did I do wrong to her?

"H-Hades... s-sa labas na lang pala m-muna ako," naiilang kong sinabi. Nakita ko ang pagkunot ng noo niya at medyo pag-iling.

"This is just my Mom..." he said, like assuring me that it was fine but I'm too intimidated.

"Why is she here, son?" I heard Tita.

"Ah... my girlfriend comes here often." Hades answered as if that explains it.

"A-Ah, Tita, sorry po, baka po may pinag-uusapan kayo ngayon... sa labas na lang po muna ako..." sabi ko agad at aatras na ngunit pinagsalikop ni Hades ang mga kamay namin. Tita Demeter's eyes flew to it.

Parang gusto biglang itulak si Hades! Damn it! His mother's so intimidating! I feel like a small piece of shit! Mataman kong tiningnan si Hades para sabihing 'wag siyang masiyadong ganito! At least not in front of his Mom! Especially that I feel like his Mom doesn't like me!

"Okay, leave..." kalmadong sinabi ni Tita ngunit alam kong may galit doon.

Halos parang robot ang mga paa ko dahil sa pagsunod agad sa kanya! "But Ma, we just finished..." Hades interrupted my supposed move.