°
İki gün sonra sabah kahvaltıyı mutfakta etmiş sonra odaya geri çıkmıştım. Erken saatte görmem için avukatım tarafından gönderilen dosyalarla yatakta oturuyordum.
Halam bugün buraya davet ettiği arkadaşıyla bahçede oturuyordu. Ondan dolayı alt kata inmemeye özen gösteriyordum. Artı bir yabancıya daha tahammülüm yoktu.
Fakat iki saatin sonrasında oldukça sıkılmıştım. Yatağa dizdiğim dosyaları birer birer toplayıp ayağa kalktım.
Dağılmış saçlarımı düzgünce tepeden sıkıca toplayıp dışarı çıktım. Alt kata inerek halamın hala misafiri ile oturduğu bahçeye yöneldim.
Hava çok sıcak değildi ancak soğuk da değildi. Yine de üşüyen bedenimde ince bol bir sweat vardı. Altıma kısa tayt giyinmiş ayağıma peluş terlikleri geçirmiştim.
-"Canım gel bitti mi?"
Geldiğinde tanıştığımız kadın bana gülümseyince bende zoraki tebessüm ettim.
-"Bitti evet hava almak istedim."diye mırıldanarak tekli koltuğa oturdum. Üşümüş ellerimi bacaklarımın arasına sokup yan bahçeye göz attım.
-"Çay içer misin? Sakine getirsin."
Başımı iki yana salladım.
-"Sağ ol hala. Birazdan kahve alırım." Türk kahvesi içmekten hoşlanmadığımı anlayınca eve kahve makinesi almıştı.
-"Bende artık kalkayım. Bana da bekliyorum. Mutlaka gelin olur mu?"
Halam yolcu ettiği misafirinden sonra omuzlarına şal alarak yanıma döndü.
-"Az önce Asil beyin annesi Hümeyra hanım geldi. Evlilik yıldönümleri için bir davet verecekmiş. Burada çiftlikte."
-"Katılacaksın?"dedim sorarcasına.
Başını salladı.
-"Çok samimiyetimiz olmasa bile bir tanışıklığımız var. İyi bir kadın. Buraya geldiğinde ara sıra sohbet ederiz. Ayrıca birlikte katılacağız."
Gözlerimi büyütüp başımı salladım.
-"Hayır hala kesinlikle olmaz."dedim.
Kaşlarını çatarak bana baktı.
-"Bak yan evimiz. Hiçbir zararı yok. Davetlilerin hepsi tanıdık sosyete çevresinden. Çok mu bunaldın çıkar evimize girersin. Ama lütfen dene beni kırma olur mu? Gerekirse birlikte çıkarız. Sadece topluma karışmanı istiyorum. Bu senin için de atman gereken adımlardan birisi."
Ruhumun büyük parçası buna imkânsız gözüyle bakarken değiştirmek istediğim benliğim bu adımı atmak istiyordu.
-"Bilmiyorum."diye mırıldanıp omuzlarımı düşündüm.
Uzanıp ellerimi tuttu.
-"Sen bir Merhaz'sın. En önemlisi Doğan'ın kızısın. Her şeyin üstesinden gelirsin. Bu büyülü güzelliğini insanların görmesine izin ver."
Yanaklarımın ısınmasıyla istemsizce tebessüm ettim.
Konu hakkında daha fazla konuşmadık. Fakat yatana kadar düşünmüştüm. Düşündükçe göğüs kafesim sıkışıyor kalbim bedenimi zora sokuyordu.
Onca insanın içine girebilir miydim emin değilim.
Endişe dört bir yanımı sararken korkumun beni ele geçirmesine izin vermeyeceğime dair söz verdim.
Bunu da yapabilirim.
'
Davet konuşmasının üstünden geçen iki gün içerisinde halamın ısrarıyla bir şeyler almak için çıkmıştık.
