•
Misafir olarak girdiğimiz evde gördüğüm sıcak karşılamayla hala şaşırmaya devam ediyordum.
Hayatta gerçekten iyi insanlar vardı.
Hanzade hanımın Asil'i tıpkı öz oğlu Kaan gibi severek benimsediği açıktı.
Masa henüz hazır olmadığından fazlasıyla gösterişli koltukta Zeynep ile yan yana oturuyorduk.
Asil ise Kaan ile birlikte bahçedeydi. Geniş cam cepheden iri cüssesi gözümün önündeydi. Duruşuna kadar içim gidiyordu.
-"Evet canım senin sevgilin hatta müstakbel kocan yeter bakma."
Zeynep elini gözlerimin önünde sallayınca gülerek eline vurdum. O esnada Hanzade hanım gittiği mutfaktan dönmüştü. Çaprazımızda olan yeşil berjere oturup bize gülümsedi.
-"Seninle tanışmayı istiyordum. Hem Kaan hem Zeynep çok bahsetti. Açıkçası Asil'i çekip çevirecek herhangi bir kadın olduğuna dair umutlarım kalmamıştı."
Utanç içinde başımı eğerek güldüm.
Eve daha ilk girdiğimde Zeynep yüzüğümü görünce verdiği tepkiyle Hanzade hanım da evlilik teklifini öğrenmiş olmuştu.
-"Oturabilirsiniz efendim hazır."
Yardımcı kadın salonun girişinde durdu. Hanzade hanım ayağa kalkarak bize başıyla işaret etti.
-"Geçin siz bende onları çağırayım."dedi.
Geniş mermer masanın baş kısmına oturdum. Karşıma Zeynep geçmişti.
-"Acıkmışım."dedim kısık sesle.
-"Bende vallahi midem büküldü."diyince kıkırdadım.
Bahçe kapısından girenlerle o yöne baktım. Asil uzun adımlarıyla gelmiş yanıma oturmadan başımın üstüne minik bir öpücük bırakmıştı.
Oturmasını beklerken tebessüm ederek onu izliyordum.
-"Ee başka neler yapıyorsunuz? Anlatın bakalım. Bağlar ne durumda?"
Asil servis edilen çorbasıyla bakışırken Hanzade hanıma döndü.
-"Daha iyi. Sen anlat. Bende oğlundan ayrılamıyormuşsun diye duydum." Asil'in onunla samimi ses tonunu kullanması hoşuma gitmişti.
Çorbadan bir kaşık alıp yuttum. Karnım gerçekten acıkmıştı.
Hanzade hanımın hoş kahkahasıyla Zeynep de gülümsemişti.
-"Yanlış duymuşsun hayatım. Ben kendimi kurtaramadım. Hala vazgeçmelerini bekliyorum."dedi elini savurarak.
-"Aşk olsun anne."diyen Kaan'a karşı gülümsedim.
-"Hoşuna gideceğini düşünmüştüm." Asil ona bakmadan konuşurken yemeği unutup yüzünü izlemek istiyordum. Öylesine umursuzca dururken bile bir şaheseri anımsatıyordu.
Saç tellerinin uyumlu şekli,sakallarının yeterli uzunluğu ve gür kirpikleriyle çevrelenmiş sıcak kahveleri.
-"Onların mutluluğuyla mutlu olacağımı biliyorlar. Elbette kendi evleri olmasını isterdim ancak ne karar verirlerse ona sevinirim." Hanzade hanım gelini Zeynep'in elini gülümseyerek şefkatle okşayıp geri çekti.
-"Bizi istemediğini açık açık söylersin diye korkuyorum anne."dedi Zeynep kayınvalidesine sahte bir sitemle.
Birlikte mi yaşayacaklardı? Hiç bahsetmemişti.
