On Dört

38.2K 2.5K 585
                                    



••

Yüzümde alev hissiyatıyla birlikte göğsümde parçalanma hissediyordum. Zar zor yutkunup tepemde dikilen adama baktım.

Sanki çok düzgünmüşüm gibi iyice tepetaklak olmuştum.

İçime saf bir umut doğuyordu ama o bile bulanıktı.

-"Gidemezsin Lavin."

Uğuldayan kulaklarım boğuk sesiyle netleşti. Yutkunup koyulaşmış gözlerinden gözlerimi ağırdım.

İstiyordu ama istemiyordu da bu nasıl bir ikilem?

Beni düşünüyordu!

Benim onu düşündüğüm gibi o da beni düşünüyordu.

Yüce tanrım bu rüya mı?

-"Sen...yani...ne diyeceğimi bilmiyorum." Soluksuz kaldığım o anlarda utanarak başımı eğdim.

Masadaki elinden birini kaldırıp belime koydu. Sırtım ürperirken karnımı içeri çektim.

Biraz daha eğildi ve burnunu saçlarıma değdirdi. Güçlü soluğu benim soluksuz kalmama neden olmuştu.

-"Gitmek mi istiyorsun?"diye sordu.

Nefesi saç diplerimi ısıtıyordu. Belime koyduğu parmaklarını sıklaştırdı. Gözlerimi kapatmak bu anda kaybolmak istiyordum. Sadece bu anda kalmak gündüz olduğunda her şeyin tekrar değişeceğini unutmak istiyordum.

-"Yoruldum."dedim fısıltıyla.

Yakınlığına daha fazla sabredemedim. Gözlerimi kapatıp alnımı omzuna yasladım. Neredeyse göğsünde kaybolmuştum.

Belimin kıvrımını okşayıp diğer elini sırtıma çıkarttı. Beni kendine bastırdığında güçsüz bir soluk verdim.

Bana sarılıyor

İri eli sırtımda geziniyordu. Heyecandan titriyordum. Sıcaklığını hissetmek şefkatini yaşamak öyle güzeldi ki.

-"Seni bırakamam Lavin. Yanında da olamam.Ne yapacağımı bilmiyorum."

Yaşadığım huzur ışık hızıyla yok oldu gitti. Acıyla kokusunu içime çektim.

Aksini düşünmemiştim.

-"Düşünmene gerek yok."dedim boğazımda oluşan ağrıyla birlikte.

Sıcak göğsünden başımı kaldırdım. Bu inanılmaz zor olmuştu.

-"Yarın burada olmayacağım."dedim mırıltıyla.

Ben kimsenin hayatında yer edinmemiştim. Kendi hayatım bile olmamıştı. Ondan da bunu bekleyemezdim.

Ben böyle göğsüne sığınmayı da hak etmiyordum.

-"Sen hiç olmamışsın gibi mi..?"

Yaşlı gözlerimle başımı aşağı yukarı salladım. İçimde büyüyen acı sanki gözlerine gitmişti. Onda kendimi görmek belki de bir hayal ürünüydü.

Yanağımı tuttu ve baş parmağını gözümün altında yavaşça gezdirdi.

-"Her şeyin üstesinden geleceğimi düşünürdüm. Seni tanıyana dek. Tanımıyorum bile.."

Tanışamazdık da.

Acı sürülmüş gibi sızlayan dudaklarımı araladım.
-"Hayatına dahil olmamı istemiyorsun."dedim.

Belki hayat tecrübem yoktu fakat hislerim kuvvetliydi. Anlıyordum.

Beni sessizliğiyle onayladı.

MEVANiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin