Son bir buseyi dudaklarına bıraktıktan sonra karnına çimdik atmaktan geri kalmadım.
Yüzünü buruşturarak irkildi ve geri kaçtı.
-"Ne yapıyorsun kızım ya?" Uykudan ayılamadan kapalı gözleriyle homurdanmıştı.
-"Üstüne kusmamı istemiyorsan çekilmen lazım."dedim ve rahata kavuştum.
Rahat bir nefes alarak yorganı tamamen açtım. Altımdaki eşofman da yoktu ve sadece iç çamaşırlarımla duruyordum. Yadırgamadan yatakta doğruldum.
Mide bulantısı hissetmeden uyanmak artık benim için bir lüks haline gelmişti.
-"Nereye?" Daha uykudan uyanmamış olmasına rağmen beni kolluyordu. Çekilmemle birlikte yüz üstü döndü ve yüzünü yastıklarımızın arasına sokarak uyumaya devam etti.
İlk önce yüzümü yıkamayı düşünsem bile fazlasıyla terlediğimden dolayı duşa girdim. Odaya döndüm ve yine uyuyan Asil'e göz gezdirdim.
Ayak ucuna yığılmış yorganı beline kadar çektikten sonra üstümü giyinmeye başladım. Evin sıcaklığından dolayı yalnızca bir crop bluz giyinmiş altına takımı olan pantolonu geçirmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece yaşadıklarımız gözümün önünde beliriyordu. Aynadan önce karnıma ardından yansımadan görünen Asil'e baktım.
Nasıl bir baba olacaktı?
Peki ya ben anne olabilecek miydim?
Yaşadığım kimsesizliği yaşatmayacağıma emindim. Bunu başıma ne gelirse gelsin asla yapmayacaktım.
İç geçirerek odadan ayrıldığım zaman aklım yatağa geri dönmekteydi. Fakat yolum mutfakta son bulmuştu. Hanife ablalar henüz yeni gelmiş olmalıydı ki etrafı topluyorlardı.