•
Dikkat çekmemek istedikçe çektiğim bütün dikkatleri umursamadan yanıma gelenlere katlanmaya çalışıyordum. Ufak ufak kesintili sohbetler eşliğinde nihayet kaçabildiğim bir kuytuda Kaan ile birlikte sigara içiyordum.
-"Lavin de gelseydi keşke iyi olurdu."
Omuz silkip ceketimden telefonumu aldım. Geleli bir saate yaklaşmıştım.
-"Başka zaman."diye geçiştirdim ve mesaj bölümüne tıkladım.
-Ne yapıyorsun?'
Ekranı kilitleyip cevap gelmesini beklerken yeniden ceketime attım.
-"Merhabalar. Geciktim galiba?"
Ön bahçedeyken arabaların arasından yürüyerek yaklaşan kadına baktım. Muzip yüz ifadesini bozmadan bana göz kırpıp gülümsedi.
-"Merhaba."diye mırıldandım kısık tonda.
-"Hoşgeldin Anna."dedi Kaan da.
Fazla göz teması kurmamak isteyişimin tek sebebi vardı. Bunu yapmam gerçeklerin üstünü örtmezdi ama içimi rahat ettirebilirdi.
-"Birileri araya mesafe koyunca görüşemez olduk." Yanıma yaklaştığında ona bakmak mecburiyetinde kaldım. Ciddi olmadığını bilecek kadar tanıyordum. Sadece beni iğneleyerek eğleniyordu.
-"Biliyorsun."dedim ve sigaramı söndürdüm.
Kaşlarını kaldırıp oldukça kırmızıya boyadığı dudaklarını yukarı kıvırdı. Ardından eldivenli elini koluma doladı.
-"Biliyorum tabii. Duyduğuma göre Vildan bile geri adım attıysa senin küçük sevgilin bir hayli önemli."derken adımlarıma ayak uydurmuştu.
Kaan diğer tarafımda yanımda yürürken sırtım gerilerek dikleşti. Her ne kadar bana temas etmesini istemiyor dahi olsam onu ittirerek kırıcı olmak istemedim.
Türkiye'ye geldiğimden beri tanıdığım dostumdu. Hem gündelik hayatımda bir yeri vardı hem de farklı bir dostluk. Aylar öncesinden sonlardırdığım bir dostluk.
-"Asil'i aşık edecek bir kadın. Sence de önemli olmaz mı?"
Anna, Kaan'a şuh bir kahkaha attı. Benimle alay ediyorlar.
-"Bu pek uygun olmasa da inan bana o kızla tanışmak isterdim."
Ona inanamaz gözlerle yalnızca tek bir bakış attım. Sırıtıp çıplak omuzlarını düşürdü.
-"Şakaydı bakma öyle huysuz. Ama seni özlediğimi söylemeliyim. Ah annen! Bak şimdi ne kadar eğleneceğiz."
Koluma sarılı eliyle beni annemlerin yanına sanki tesadüf gidermişiz gibi çekiştirirken nefesimi dışarı üfledim.
Anna asla hiç kimseyi umursamazdı. Sadece kendini nasıl mutlu hissederse onu yapardı. Ukrayna'da doğmuş buraya çalışmaya gelmişti. Bir oyun kulübünde buraya ilk geldiğim yıl tanışmıştık.
-"Hümeyra hanım. İyi akşamlar hanımlar.Ne kadar şık görünüyorsunuz? Parıltınızdan gözlerimiz kamaştı."
Annem dik tuttuğu başında kaşlarını çatarken Ece ve Şeyda,Anna'nın laf sokmasını anlamamış gülümsemişlerdi. Ailemizin gelinleri olarak biraz saf ve lüzumsuzlar.
-"Küpeni mi düşürdün?" Anna yine Ece'ye bir şey söyleyince gülümsememek için başımı başka yere çevirdim.
-"Ah hayır takmadım neden?"diye sordu Ece.
