Merhabalar 🌸
Mevani için bölüm yazmaya başladığımda hep Cem Adrian dinliyorum. Bu bölüm de bu şarkıyla tamamlanınca size bırakmak istedim.
Dinlemek isterseniz❤️
İyi okumalar❤️
•
Ciddi anlamda şirketi başımıza yıkmasından korkuyordum. Yüzüme kapattığım ellerimi indirip camın kenarından çekildim ve kapıya yürüdüm.
Kapı içe doğru açıldığında önümde etten bir duvar vardı.
Asil'i tutan yada tutmaya çalışan adamları saymıyordum bile. Gördüğüm kadarıyla çoğu çalışan koridora çıkmış karmaşayı izliyordu.
-"Çek lan elini! Lavin! Bana bunu yapma! Beni dinle!" Asil kapıyı açtığımı görmüş olmalı ki gür sesiyle binayı inletiyordu.
Kapıdaki korumaları ittirip görüş alanına girdiğimde ise babam koluma yapıştı.
-"Gir içeri. Delirmiş görmüyor musun? Sana zarar verebilir."
Odaya geri sokmaya çalıştığında ona inanamaz gözlerle baktım.
-"Ne zarar vermesi baba? Yapmayacağını biliyorsun. Gitmesi için konuşacağım." Asil'in bağırış çağırışları arasında bunları babama söylemiş kolumu bırakmasını sağlamıştım.
Bana yaşattığı büyük hayal kırıklığıma rağmen yine yüzüne bakarken kalbim burkuluyordu. Ben bunu hak etmemiştim ki.
Muhtemelen az önce yumruk savurduğu adam şuan ayaklarımın dibinde yerden kalkarken Asil'e doğru yürüdüm. İlk olarak Halil beye bakınca durdum.
-"Herkes işine dönsün lütfen."dedim kısık tonda.
Asil o an bana rahatça yaklaşamabilmesiyle fırsatı kaçırmadan ellerimi tuttu. Dağılmış üstü başı bir nebze içimi acıtıyordu. Dağılan sadece kıyafetleri değildi. Ruhu da gözlerine yansıyordu.
Ancak benim hissettiğimin yanından bile geçemezdi.
-"Burası bir iş yeri. Ne yaptığını görmüyor musun?"dedim kaşlarımı çatarak.
Koridordaki altın sarısı kaplamalı sandalyeler bile yerlerinden uçmuşlardı.
Korumalar o esnada çalışanları yerlerine göndermiş babamın odasına doluşmuşlardı. Koridor boşaldığında ellerimi Asil'den çekip hala açık duran kapıdan terasa çıktım.
-"Bak güzelim sana asla yalan söylemiyorum. Anna...o kadın ile buraya döndüğümde tanıştım. Onunla dışarıda,normal hayatımda söz edeceğim bir ilişki yaşamadım. Evet inkar etmiyorum. Öğrendiğin şekilde yaşadıklarım doğru. Sen hayatıma girdikten sonra asla-"
Elimi kaldırıp onu susturdum. Bir elimi belime koyarak diğerini alnıma koydum ve bir kaç saniye ona sırtımı döndüm.
Çok zorlanıyorum çok
-"Lavin...ben sana yalan söylemem."
Hala konuşmaya devam edince ellerimi indirip yüzüne ifadesiz bakmayı sürdürdüm.
-"Asil devam etme. Konuşma. Bir şeyleri açıklama. Ben sana yalan söylüyorsun demiyorum. Beni o kadınla aldattın da demiyorum. Çünkü ben bunları yapmayacağını biliyorum." Ellerim güçsüzlükle iki yanımda dururken yüzüm de değişmişti. Savunmamı yitiriyordum. Sesim titremeye başlamıştı.
-"Sorun.."diyip soluksuz kalınca yutkunup yaşlarımı geri göndermeye çalıştım.
Hayır ağlamayacağım.
Titrek bir iç çekişle geri adım attım. Bana yaklaşıyordu. Bunu istemiyordum.
