Tam tamına 12 dakikadır bu kıza beni niye içeri almadıklarını anlatıyorum. Ama gerizekalı bir türlü anlamadı. Bu kızın psikiyatri bölümünden kaçtığından şüpheliyim.
"sikiyim seni de merakını da. Hadi gir acile ver kanını"Dedim bağıra bağıra. Kız benden birkaç adım geriledi. Alt üstü birkaç poşet midir ünite midir nedir ondan vericek ne kadar naz yaptı. Bir de vazgeçerse bu sefer morg bile elimden kurtaramaz onu.
"Ne bağırıyorsun yaa. Vericem vericem de kime?"Bu soru ilk sorulmaz mı be güzelim. İki saattir mal mal şeyler soruyo asıl soruyu sormadı. İyi de ben ne diyicem. Arkadaşım desem bir arkadaş için mi bu kadar uğraşıyorsun der. Sevgilim desem değil, hem kız bu sefer hiç vermez. Akrabam desem... bak bu olur
"Kuzenime. Acilde yatıyor Hira Uysal"Dedim kız benim yalan söyleyip söylemediğimi anlamak ister gibi baktı. İnsan çaktırmadan bakar. Ama bu bildiğin köpek. Neyse şimdi konumuz bu değil köpeği siktir et.
"Hadi!"Deyip kızı sırtından ittirdim az ileriye doğru. Biraz sendeleyip düzeldi.
"Dursana bi ya. İlk şartımı söylemem lazım"Amınakoyayım böyle işin. Şimdi bir de bu kızın nazını çekiyorum. Ama Hira'ya bir şey olursa bu kızı da hastanenin bir yerine gömerim artık.
"Kan verdikten sonra ne istersen yapıcam. İlk kan hadi yürü"Deyip kolundan tutup hastaneye doğru ilerlettim. Engel olmadı. Demekki istiyeceği şey onun için önemli. Hassiktir bir de bu kızla mı uğraşıcam şimdi. Kız birden durdu ve bana doğru döndü.
"Söz mü yapıcak mısın?"Heyy ben senin ebenin. Kafamı aşağı yukarı salladım. Ve ona hastaneyi işaret ettim. İçeri girip, verip vermediğini kontrol etmek istesemde güvenliğin şuan ki tipine bakınca bu hiç mümkün gözükmüyor. Sikiyim senin tipini.
Güvenliğe bakmayı kesip kıza bakmak için kafamı yana çevirdim. Hassiktir kız yok. Hemen gözlerimle etrafı süzdüm. Hastanenin kapısından girdiğini gördüm. Derin bir nefes alıp ilerideki banka doğru yürüdüm. Kendimi koltuğa atar gibi banka attım. Götümün acıması doğal tabi. Kafamı bankın el koyma yerine yasladım. Diğer taraftan da ayaklarımı sarkıttım. Yoldan geçenler bana 'evsiz kalmış, vah zavallı sokaklarda yatıyor' bakışı atsada sikimde değil. Gözlerimi kapattım.
Gözümün önüne Hira geldi. Hastanedeki halinden eser kalmamış, cıvıl cıvıl bir Hira. Sarı saçlarını geriye savurdu bana doğru yaklaştı. Göğsüme kafasına koydu ve
"Canım çok yanıyor"Dedi. Sanki beynime kan gitmedi o an. Kimse onun canını yakamaz demiştim. Ama beynini siktiklerim yaktı işte. Birden ayağa kalktım ama Hira yoktu. Hastaneye doğru ilerledim. Güvenlik görevlisi bana hiç bakmadı. Etraftada hiç kimse yok. İçeriye girdim hemen acile koşturdum. Etrafta kız da yoktu. Birtek bok kafalı Yankı. Ama o da bana bakmıyor yoğun bakımın olduğu yere bakıyor. Yanına gidip kafa attım. Tek hamlede hemen sersemleşti. Bana karşı bile gelmedi. Burnunu kırarcasına yumruk attım ama kan bile gelmedi. Sikiyim böyle işi. Elimi yumruk yaptım ve ardı ardına vurmayı sürdürdüm.
Omzumdan birinin beni dürttüğünü hissettim. Hala yumruk olan elimi beni dürtten kişiye geçirdim. Kesin yine güvenlik görevlisidir. Kız çığlığı duyduğumda gözümü açtım. Hala uyuduğum banktayım. Siktir rüya mıydı yani. Ağlama sesini duyduğumda yere baktım. O kız yerde gözünü tutmuş ağlıyor. Banktan kalktım ve kıza eğildim.
"Siktir, ne oldu?"Dedim. Bir elimlede kızın gözüne bakmaya çalıştım. Ama kız elimi ittirdi.
"Gerizekalı, bana yumruk attın"Güvenlik sandığım kişi bu muydu. Sikiyim ne diye beni uyandırırsın. Kızın elinden tuttum ve ayağa kaldırdım. Bana bir şey bekliyomuş gibi baktı. Özür dileyeceğimi düşünüyorsa çok bekler. Ya da benden istiyiceği şeyi sormamı bekliyor.
"Ne istiyorsun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZÜPPE !
Teen Fiction+ Yaşamam için ışığım olur musun? - Karanlığın en dibindeyken mi... *** Ilgaz ve Hira'nın karşılaşmaları pek iyi olmuyor ama sonra bir türlü ayrılamıyorlar. ikisininde hayatı berbat ama onlar beraberken hayat duruyor. Ilgaz'ın bedellerini ödemek z...