ZÜPPE !

İşte benim kızım

Bu kadar olaydan sonra uyumak çok iyi geldi. Uyumadan önce gözlerimin altı mosmordu şimdi ise fazla uykudan sadece biraz şiş o kadar. Ilgaz'la uyumak ne kadar rahatlatsada sarılmaya bile çekiniyorum. Dün beraber yattığımızda elimi sarılmak için beline götürürken yanlışlıkla burnuna çarptım diye beni yataktan itti. Popom hala ağırıyor. Ama sonra hiç bir şey olmamış gibi beni yatağa çekip sarıldı ve uyuduk. Anormal ya. Kafamı yanıma çevirdim. Ilgaz'a göre oldukça uzun saçlı biri yatıyor. Bir güne Ilgaz'ın saçı bu kadar uzamıyacağına göre Damla geldiii.

Üzerine zıplayıp uyandırmaya başladım.
"Damla, damlaa, damlaaaaa..." 

Damla küfürler yağdırıp beni üstünden attı ve gıdıklamaya başladı.
"Damla senin parmaklarında hiç et yok mu aq. Kemiklerin omurgalarıma girdi ahahhhhhha."

Damla yine de pes etmeyip beni gülmekten ağlatana kadar durmadı. Yaşları görünce bırakıp yatağa güzelce oturdu. Bana neler olduğunu sordu. Bende ona her şeyi anlattım. Ben anlattıkça o şerefsizere küfür yağdırıp el hareketi çekiyor. Sanki görücekler. Sonra bende ona Doruk'u nerden tanıdığını sordum. Daha önce sevgili olduklarını duyunca şaşırmadım doğrusu dün ki Doruk'tan belliydi ama niye şuan ayrı olduklarını duyunca gidip Doruk'u boğasım geldi. Ama Damla her zamanki rahatlığını gösterip bunu engelledi ve umrunda değilmiş gibi yaptı. Ama içinde ne kadar acı çektiğini anlıyabiliyorum. 
"Hadi ama ben acıktımm"

Damla bunu söylerken karnını hafifçe okşadı. Gülüp yataktan kalktım Damla'yı da kaldırıp kapıdan çıktık. Koltukta Doruk acayip bir şekilde uyoyor. Ama ılgaz yok. Nerde bu gerizekalı. Bananeya ben niye merak ediyorum. Damla burda yeter bana. Yanımdaki Damla'ya baktım. Doruk'a bakarak dalmış. Şimdi fark ettim de çok da yakışıyorlar. Damla'yı hafifçe dürttüm. Sarsılıp bana baktı. Kolundan tutup mutfağa getirdim.
"Hadi bakalımm. Salata sende Damla şefim. Benden de omlet."

Damla elini başına koyup askerlerin yaptığı gibi "Emredersiniz şefim"  deyip. Dolabın kapısını açtı bende hemen omlet yapamaya koyuldum.

-------------

Sonunda yumurta ile imtihanım bitti. Omletime baktığımda kendime 5 üzerinden 4 verdim. 5 puanı bir tek bakıcıma veririm. Kafamı çevirip Damla'ya  baktım. Beceriksizce domateslerle savaşıyor. Canım benim ya bari eline yakışsa.  Sinirlenip bıçağı domatese geçirdi ve bıçak domatesi geçip elini kesti. Damla çığlık atıp elindekileri yere attı. Koşarak yanına gittim. Parmağına baktığımda midem bulandı KAN. Damla'nın ağlaması benimde canımı yaktı. Ne yapacağımı şaşırdım. Eline dokundum Damla daha şiddetli ağlamaya başladı "A-acıyor Hira"

Birinin beni itmesiyle geri çekilmek zorunda kaldım. Beni iten dangalağın Doruk olduğunu gördüm. Doruk Damla'nın parmağını ağzının önüne götürüp üfledi. Damla da donup kalmış bir şekilde Doruk'u izliyor. "Hira banyodan sargı, ilaç milaç  getir, hadii"

Emredersiniz Doruk bey. Ben zaten getir götürcü Hira her daim hizmet veririm. Ne saçmalıyorum ben. Koşarak banyoya gittim. İşime yarıyan her şeyi alıp mutfağa getirdim. Doruk hızlıca ilacı sürüp parmağını güzelce sardı. Sonrada malzemeleri alıp mutfaktan çıktı. Damla hala Doruk'un önceki durduğu yere bakakalmış. Gidip boynuna sarıldım.
"İyi misin? Acıyor mu?"

Ellerini belime getirip. Burnunu çekti.
"Elim acımıyor ama içimde bir yer çok acıyor Hira. Hiç belli etmesemde"

Ondan ayrılıp ne zaman aktığını bilmediğim  göz yaşlarımı sildim.
"Güçlü olmalıyız Damla."

Göz yaşlarını koluna silip bana gülümsedi.
"İşte benim kızım"

İkimizde kahkaha atmaya başladık. Doruk tekrar mutfağa girdi ve bize bakıp
"Eee yemek yemiyor muyuz. Ayı yogi acıktı. "