Everything Has Changed

Fourteenth Changed

Fourteenth Changed

Nasaksaktan ako sa paraan ng paghila nya sa akin. Masyadong mahigpit at ramdam ko ang panginginig ng katawan nya. 

Pagdating namin sa parking lot ay agad nya akong sinakay sa kotse nila at sinarado ng malakas yung pinto. Napapikit ako, eto na naman sya at natatakot ako. 

Madali syang umikot at sumakay sa driver seat. Hindi ko pa nakakabit yung seatbelt ko ng paandarin nya yung kotse. Gusto ko syang sabihan na bagalan nya pero sa tuwing titingin ako sa kanya mas natatakot lang ako. 

Mabilis naming narating yung bahay. Napahawak nga ako sa dibdib ko pakahintong-pagkahinto namin. Akala ko katapusan ko na kanina. Padabog syang lumabas ng kotse at binuksan yung pinto ng passenger seat at muli na naman akong hinila. 

"Stephen nasasaktan ako" sa wakas ay nakapagsalita din ako. Ayoko ng ganito at hindi ko alam kung bakit sya nagkakaganto.

Hindi nya ako pinansin patuloy pa rin sya sa paghila sa akin. Umakyat kami ng second floor at dinala nya ako sa kwarto nya. 

Bintawan nya ako at nilock nya yung pinto. Kinabahan ako sa ginawa nya. Ramdam ko ang sakit ng kamay ko dahil sa higpit ng pagkakahawak nya. Tumingin ako sa kanya at ganun pa rin ang expression ng mukha nya. Galit. Ba nga ba sya magagalit? 

Mas natatakot ako sa kanya ngayon kesa noong nakaraan. Para syang mangangain ng tao. Mabigat ang paghinga nya. 

"Steph--" hindi ko natapos ang pagtawag ko sa pangalan nya ng lumapit sya sa akin at halikan ako. Hawak nya yung mga pisngi ko at marahas ang paghalik na ginagawa nya sa akin. Para bang gusto nyang burahin ang labi ko. Pilit ko syang tinutulak palayo pero ayaw nyang umalis. 

Tumulo na ang luha ko. Natatakot ako. Natatakot ako sa kanya at sa maari nyang gawin. 

Nanlambot ang tuhod ko. Nung mapansin nyang naiyak na ako ay humiwalay sya sa akin at tinignan ako. Mas lumakas naman ang hikbi ko. Bakit? Ano bang kasalanan ko sa kanya? Bakit nya ako ginaganito?

"Dana? Shit sorry" naring kong sabi nya at niyakap ako. Gusto kong lumayo sa kanya pero wala na akong lakas para itulak sya. Ang daming tanong sa isip ko. Wala naman akong ginawa di ba?

Ramdam ko ang paghaplos nya sa likod ko at paghingi nya ng sunod-sunod ng sorry. 

"Shit!" mura nya ulit. Humiwalay sya ng yakap sa akin at lumabas ng kwarto nya. Gusto kong samantalahin ang pagkakataon na yon para umalis sa kwarto nya pero hindi ko kaya. Nanlalambot pa rin ang mga tuhod ko at nahihirapan na rin akong huminga dahil sa pag-iyak. 

Pinunasan ko yun mga luha ko at pinilit tumayo pero tumumba lang ulit ako. Sakto namang bumalik na si Stephen. Aalalayan nya dapat ako pero iniwas ko yung braso ko sa kanya. Inilapag nya yung dala nya at muli akong hinawakan.

"I'll just help you" sabi nya tapos pinaupo ako sa kama nya. Inabot nya sa akin yung dala nya na isang baso pala ng tubig. Pinainom nya ako at medyo kumalma naman ako, pero natatakot pa rin ako sa kanya.