Forty-Fourth Changed
Pagmulat ko ng mga mata ko ay naramdaman ko ang sakit ng kamay ko. Wala din akong gaanong makita dahil medyo madilim yung lugar kung nasaan ako.
Maya-maya ay nakarinig ako ng iyak ng isang bata.Doon ko naalala yung nangyari, hinahanap ko si Taejoon at may kumuha sa kanyang mga lalaki.
Ng luminaw na yung paningin ko ay nakita ko si Taejoon sa tapat ko at nakatali sa may upuan habang may busal at naiyak.
Lalapitan ko na sana sya ng hindi ako nakagalaw. Doon ko naramdaman na nakatali din ako.
"Taejoon, are you ok?" tanong ko sa kanya at umiling naman sya habang nahikbi. Pinilit kong tanggalin yung pagkakagapos sa kamay ko pero masyado syang mahigpit.
"Shh don't cry, Tita Dana will send you home ok?" tumingin ako sa paligid, naghahanap ng pwedeng magamit na pangtanggal sa nakagapos sa akin pero wala akong nakita.
Ramdam ko na ang hapdi ng dalawang kamay ko dahil patuloy pa rin ako sa pagtatangka na matanggal ang nakagapos sa kanila.
Makalipas ang ilang minuto ay bumukas yung pinto at may pumasok na lalaki.
"What if I told you that she's with me right now?" napatigil ako dahil sa pamilyar na boses na yon.
"Oh c'mon Stephen, you know me. Maybe I didn't get her on my first try but I assure you that I will get her on my second try. And oh I also got a bonus, I also have your son here" habang papalapit sya ng papalapit at pabilis din ng pabilis ang tibok ng puso ko. Hindi, hindi to pwede.
"You better prepare two graves, one small for the little boy here and a one big for the beautiful lady there" Bakit, ano na naman bang kasalanan ko sa kanya?
"Well sorry Stephen, I don't fuck boys so better luck next time"
Ibinaba nya yung cellphone nya at lumapit kay Taejoon.
"Hello little boy" sabi sya kay Taejoon kaya mas lalo itong umiyak.
"Don't you dare to touch him!" sigaw ko kaya napalingon sya sa akin. Isang ngisi ang gumuhit sa labi nya at dahan-dahang lumapit sa akin.
"Still brave eh?" pinigilan kong ipakita sa kanya na natatakot ako dahil baka kung anong gawin nya kaya Taejoon.
"I miss you Dana" dagdag nya habang naikot sa akin at ng makarating sya sa likuran ko ay "Don't you miss me?" binulungan nya ako.
"Why would I? Give me a hundred and one reasons why should I miss you Mark?" sarcastic na tanong ko sa kanya.
"Oh that's a bright idea, the 101 reason was because I can kill you and that child in just a second" napalunok ako sa sinabi nya pero tinatatagan ko pa rin ang sarili ko.
"Bakit kailangan kasama yung bata? Wala syang kasalanan sayo!" sigaw ko pero tinawanan nya lang ako.
"Well sad to say meron, meron syang kasalanan at yun ay tatay nya ang lalaking sumira sa buhay ko!"
"Ikaw ang sumira sa buhay mo Mark! Ikaw!" bakit nya isisisi kay Stephen ang pagkasira ng buhay nya kung sya mismo ang sumira noon?
"Shut up!!" sigaw nya at pinaputok sa itaas yung baril na hawak nya, mas lumakas naman yung iyak ni Taejoon.
"You don't know anything Dana, you don't know anything" tumahimik ako sa narinig ko. Ako na nga yung walang alam ako pa yung nakakaranas ng ganito.
"Please nagmamakaawa ako sayo, pakawalan mo na yung bata" sabi ko sa kanya. Lumapit sya kay Taejoon at tinanggal ang busal sa bibig nito.
"Umma!" iyak ni Taejoon. Itinutok naman ni Mark sa ulo ni Taejoon yung baril na hawak nya.
"You will shut up or I'll shoot you with this?" sabi nya kay Taejoon.
"Mark! Wag na yung bata. Ako na lang ang saktan mo, kung yun ang magpapasaya sayo ako na lang ang saktan mo. Please wag mo ng idamay ang bata"pagmamakaawa ko sa kanya.
"Fine as you wish" sabi nya at saka ihinarap sa akin yung baril na hawak nya at ipinutok iyon.
Ramdam ko ang sakit at ang pag-agos ng dugo sa braso ko dahil sa ginawa nya.
"Opps Sorry" hingi nya kunyari ng paumanhin.
Maya-maya ay biglang bumukas yun pinto at pumasok si Stephen kasunod si Erika at Jimuel.
"Appa!" sigaw ni Taejoon ng makita nya si Stephen. Lalapit na sana si Stephen kay Taejoon ng paputukan sya ni Mark ng baril sa harapan nya kaya napaatras sya.
"Dana!" tawag sa akin ni Jimuel kaya napatingin ako sa kanya.
"Oh my gosh Dana!" sigaw naman ni Erika ng makita nya yung braso kong puno na ng dugo.
"Nice to see you again everybody" bati naman ni Mark sa kanila.
"Taejoon-ah gwenchana?" dahan-dahan namang tumango si Taejoon ng tanungin sya ni Stephen.
"What do you want again, Mark?" tanong ni Stephen kay Mark na sinagot nya ng isang tawa.
"Well just like the old times, I want you dead" sagot nya sabay tutok ng baril kay Stephen.
Lalapit sana si Jimuel sa amin ng makita sya ni Mark at pinaputukan sya "Where do you think you are going?"
"Ok lang ako, si Taejoon ang unahin nyo" sabi ko kahit na ramdam ko na ang panghihina dahil sa pagod at sakit ng braso ko.
Lumapit si Mark kay Stephen at hinila sya sa kwelyo nito. "It been a while"
"Let Dana and my son go" giit naman ni Stephen pero tumawa lang si Mark.
"Why would I do that Stephen?" sarcastic na tanong nya.
"Because I said so" sagot ni Stephen at sinuntok nya si Mark na naging dahilan ng pagbagsak nito.
Habang nag-uusap yung dalawa ay sinamantala naman iyon ni Jimuel para pakawalan ako. "Are you ok?" tanong nya ng matanggal na yung tali sa kamay ko.
"Oo, ok lang ako" sagot ko. Tumayo ako at tinulungan si Erika na pinapakawalan din si Taejoon ngayon.
Nung matanggal na namin yung mga tali nya ay agad ko syang niyakap.
---------------------
Ok Bitin -_-
Sinong shipper ng JiKook dito???
BINABASA MO ANG
Everything Has Changed
FanfictionBangtan Series No.1 "He's Stephen, the Silent Prince"