Aranan Anne Bulundu! | Tamamlandı

-GİRİŞ-

ÖNEMLİ NOT!

Hikayeye geçmeden önce size ufak bir bilgi vermek istiyorum. Yazdıklarım hakkında tüm gelişmelerin, haberlerin, alıntıların paylaşılacağı bir instagram hesabı açtım. Beni oradan takip edebilirsiniz dostlarım. Kullanıcı adım nurakyol.123

Hikayeme değer verdiğiniz için, bu satırla yazarken hissettiklerimi hissederek okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Minnettarım, her birinize. < 333

***

Sıradan hayatımın vasat bir günü ve ben yine birlikteyiz. Ben Aslı. Evde kalmanın eşiğinde sürünen, 29 yaşında, eh biraz da olgun bir genç kadınım. Otuza bir kala kara bahtım kör talihim açılıvermiş, hayatımın en iyi şutunu çekmiş, topumu kaleye yollamıştım. Ve goll! Beşlikten göndermenin sevinci paha biçilemezdi!

Anıl Başar ile tanışmam da az önce anlatmaya çalıştığım bataktan kurtulma olayım kadar saçma olmuştu. Kızlarla -umudunu kaybetmiş kız kurusu yoldaşlarımla- her zaman buluştuğumuz mekana doğru yola çıkmıştım. Allah'ın belası İstanbul trafiğiydi, yağmuruydu, çamuruydu derken yine zombilere dönmüştüm.

Kafeye vahşice -bana göre gayet doğal- bir giriş yapmış, boş masa gördüğüm an sandalyelerden birine neredeyse uçmuş, kolum bacağım hala sağlamken yerime oturabilmiştim. Henüz kimse gelmemişti. Şanslı günümdeydim!

Önce hiç sevmedigim ama kızların kullanmam gerektiği konusunda sürekli teşvik ettiği makyaj malzemelerimi çantamın en kuytu köşesinden bulup çıkardım. Boş zamanı üstüme, başıma, yüzüme çeki düzen vererek geçirmek hemcinslerimin bir numaralı tartışılmaz göreviydi. Bu seferlik bende onlara uyacaktım.

Masanın küçük bir bölümüne yaydığım malzemelere dikkatimi verdim. Tuvalete gidebilirdim. Üşengeç insanlar kulübünün lideri olmasaydım bunu gerçekten yapabilirdim! Sormadım zannetmeyin. Lavabo üçüncü kattaymış! Üç kat çıktıktan sonra makyaj yapacak enerjim kalmaz diye düşündüm. Çişim gelmesin diye de azıcık dua etmiş olabilirim. Her neyse!

İşime odaklandım. 'Sürmeyi beceremiyorsun yapma!' kuralına uyarak eyelineerı tabii ki de es geçtim. Hafif bir parlatıcı ile dudaklarıma renk vererek iyi bir başlangıç yaptım. Rimel her zaman hayat kurtarırdı.

Kirpiklerimin eşit açıyla yukarı kalkmasından emin olmak için gereğinden fazla çaba sarf etmiş olabilirim. İşime öyle odaklamıştım ki bir an nerede olduğumu bile unutmuşum.

Dalmış gitmiş sakin sakin makyajımı yaparken aniden duyduğum ses fazla kuvvetli reflekslerimi harekete geçirmiş, yine her şeyi mahvetmişti. 'Lanet olsun sana hayat! Lanet olsun boya badana işleri!' diyerek isyan etmek üzereyken yine o sesi duydum.

"Bayan... Bir kaç dakikanızı bana ayırabilir misiniz?"

On numaralı bakışım 'Sende kimsin be!' ifadesini takınmış, başımı sesin geldiği yöne ani bir hareketle çevirmiştim.

İşte o an benim çarpıldıydım andı! Masanın en parlak köşesine yazıyorum, hayatımda böyle yakışıklı bir beyefendi daha görmemiştim. Cıvıtma Aslı ciddi ol!

Hemen karşımda duran sandalyeye kurulmuş adamın ne zamandır orada oturduğunu gerçekten merak ediyordum. Makyaj yaparken beni izlemiş olabileceği ihtimali çileden çıkmama sebep olabilirdi. Yeni gelmiş gibi görünmüyordu. Yine rezil olmuştum. Rezil olmuştum!

"Siz de kimsiniz?"dedim yutkunurken... Benden ne istediği konusunda en ufak bir fikrim yoktu. Kızların verdiği taktikleri bir kez daha hatırlamaya çalıştım. Sakin ol Aslı! Nazik ol Aslı! Aslı Aslı Aslı!

Ultra centilmen beyimiz ceketinin iç cebinden nazik bir hareketle peçete çıkarmış, bana uzatmıştı. Önce ne olduğunu tam kavrayamadım. Ağlamıyordum ki neden bana peçete veriyordu?

"Burnunuz... Özür dilerim, işinizi böldüm. Daha fazla bekleyemedim kusura bakmayın."diyerek açıklama yaptığında fazla köşeli jetonum nihayet düşmüştü. Rimelim burnuma değmişti. Muhtemelen çok kötü görünüyordum. Ağır başlı bir beyefendiye karşı makyajı yüzünün her tarafına bulaşmış ben! Ahh.. İşte bu çok ağır olmuştu. Peçeteyi alıp burnumu sildim.

"Sizi dinliyorum benden ne istiyorsunuz?"

"Çok önemli bir şey değil. Sadece karım olmanı istiyorum."

"NEY!!!"

Yakında!

Herkese merhabalar :) Uzun zaman sonra tekrar buradayım. Ama bu dönüşüm kalıcı değil. Hemen gideceğim. Temmuz ayında Allah izin verirse sahalara geri döneceğim ;) Bir sürü kurgu birikti. Hepsi beynimde ve emniyette. Yazacağım hikayelerin tanıtımlarını ara ara paylaşacağım :) İlkini bu gün paylaşmak istedim ;) İlk defa romantik komedi tarzında bir şey deneyeceğim. Yorum yapıp fikrinizi belirtirseniz çok sevinirim :) Kendinize iyi bakın şimdilik. :) Aranan Anne Bulundu! yaz tatilinde sizlerle olacak tabii bir aksilik olmazsa...