الحلقه السابعه
سلسلة #القائد ( الجزء التانى )
بقلم / اسماء جمال جمعه Soma Ahmed
•••••••
امبارح تم تصفية 2000 من الناس ع الاكونت و الجروب بنجاح .. لو لقيت نفسك لسه موجود اخبط لايك و عشر كومنتات ورينى نفسك و اصحى لا تتغفل😂
•••••••
ادم كشف عن نفسه و مجرد ما اعلن عن وجوده هديه صوت ابتسامتها بقا عالى جدا بمرح و نطقت بلهفه : ادم ... وحشتنى !!
ادم كان هيتكلم ف وقف عن كلمتها ، او اللهفه اللى نطقت بيها كلمتها ..
ابتسم اوى كمسلوب الاراده قدام تلقائية مشاعرها و هديه برّقت بفرحه مقدرش الغيظ اللى ظهر على ملامحها يغطيها ..
شدته بغيظ من ياقة هدومه و كزت على سنانها : و تقولى عقلى خفيفه ؟ ده انت طلعت ايدك اللى خفيفه
ادم ضحك بمشاعر غريبه و هى لفت بيه و هى لسه ماسكاه : فلوسى ياض لا احدف البخور ده ف وشك اطلّع نار من ودانك
ادم رفع وشه بمرح : احدددب .. طمنى عليك معلش اصل قالولى فى مطر ف شمال افريقيا
هديه بصتله بعنف متغاظه و ادم شاورلها بمرح بإيده : امووت انا ف قفشات الافلام
هديه كزت على سنانها متغاظه هتموت و تعمل حاجه ..اتلفتت حواليها بعنف و هو ربع إيديه بإستفزاز لحد ما لفّت وشها له فجأه و ضربته بوكس ف وشه ..
ادم مسك وشه مبرّق : يا بنت المجنونه
هديه تنت رجلها و ضربته ف جنبه ببطنه ..
ادم ميل ماسك بطنه بغيظ : انا مش عايز اتغابى عليكى على فكره
هديه ضمت كفوف إيديها على بعض و شبكت صوابعها و ضربته بقبضتها على ضهره ..
ادم رفع نفسه بضحكه بتنهج : خدى بالك كلها بتاخد فيتامينات و عارفه بعضيها
هديه تنت رجلها و ضربته بركبتها ف ركبته خلته صرخ بغيظ : ايه يا بت انتى احدب لبسك و لا ايه ؟
هديه رفعت رجلها بجسمها اللى فردتن ف الهوا و نزلت برجلها ضربته ..
ادم كان سايبها بمزاجه مش عارف عشان تخرّج طاقة غيظها و لا عاجبُه الحوار الصامت ده بينهم ..
بس عض بوقه و كوّر إيده و قرب ببطئ ..
مد إيده يضربها ببوكس حودت براسها شمال اتفادته .. اخد نفس و مد قبضة إيده التانيه نزلت براسها لتحت اتفادت البوكس ..
ادم كز على سنانه بغيظ رغم ان على وشه ابتسامه غريبه : الله يرحم ايام ما اتزنقتى زى البرص ف الخرابه كان هيتعمل منك كفته كلابى
هديه كوّرت إيدها و قربتله ببطئ : البرص ده انا و لا انت معلش مسمعتش كويس
ادم بينهج من الضحك و شاور بخوف مرح : انا
هديه استغلت كلامه و ابتسمت بمكر ابتسامه غطت بحنين على مكرها خلته تاه و مدت قبضة إيدها ضربته بوكس عنيف : كويس ، البرص ده بقا طول ماهو مشافش الشبشب هيفتكر نفسه تمساح
ادم مسك دقنه بغيظ و قرب اوى عليها بإندفاع هى بخفه لفت جات مكانه و بقا هو مكانها ..
كوّر إيده بجديه يضربها بوكس بغيظ هى حودت براسها يمين اتفادته .. مد قبضة إيده التانيه حودت براسها شمال مقدرش يلمسها ..
ادم واخد وضع الهجوم : يا بنتى ده انتى كنتى زى الفار المبلول ف المنور لولايا كان اتحدف وراكى جردل مايه روحتى ف المجارى !
هديه تنت رجلها و ف خفه ضربته ف ركبته اجبرته يميل بجسمه بغيظ ف كوّرت قبضتها و ضربته بوكس ف دقنه رفعته : معلش شغلتك بقا
ادم بغيظ حاول بجديه يكوّر إيده و يمدها مسكتها هى بقبضتها و لفت دراعه بجسمه كله خلت ضهرها له و حاوطت رقبته بدراعه اللى اخره ف قبضتها ..
ادم لف طرف عينيه لها و رفع حاجبه : امال انتى شغلتك ايه بقا ؟ الخاله نوسه ؟
هديه ضحكت غصب عنها ف رخت ف مسكتها له و هو ابتسامته اتقلبت بضحكه معاها ..
هديه فركت إيديها بعد ما سابته و حاولت تتكلم بتردد ..
ادم بغيظ : لعلمك انا مرضيتش امد ايدى عليكى بمزاجى .. لو كنتى راجل كنت شقّيتك نصين
هديه رفعت حاجبها و قربت منه و هى مكوّره قبضات إيديها : طب اعتبرنى راجل و جرب كده
ادم رجع لورا بخوف مصطنع : اووعى الفرس .. لا المسامح كريم
