45. GÖZDEN BİR, RUHTAN BİN

10.4K 713 2.5K
                                    

15.02.22




🕯


yıldıza basarak oyunu vermeyi, satıra aralarına da düşüncelerini bol bol yorum atarak belirtmeyi unutma.

keyifli okumalar (:

sakliruyalar şuraya basarak beni takip edersen çok mutlu edersin🤍





sezen aksu- yandı içim

mabel- don't call me up

perdenin ardındakiler- her gece

sezen aksu- en uzun gece

çağan şengül- eziyet

melike şahin- uykumun boynunu bükme

Hepimizin yatağının altında bir canavar vardır.

Bizimle tanışmak için heves duyan bir canavar.

Kimimizin kendisidir, kimimizin yalanları. Kimimizin duyguları, kimimizin doğrularıdır o canavar.

Benim yatağımın altında bir sürü canavar vardı fakat başını çıkarıp kendisini tanıtmak için bacağıma dokunan o canavar, bugün vicdanımdı. Benimle tanışmak için hevesliydi, çok uzun zaman sonra. Hep oradaydı fakat onunla hiç yüz yüze gelmemiştim.

Ara sıra onu görmüş, korkmadan onu yok saymıştım fakat bugün, önümde kanlar içinde yatan adamla onu mahkemeye çıkardığım her anda kaybediyordum.

Vicdansızsın.

Vicdansızsın.

Senin yüzünden öldü.

Sen vicdansızsın.

"Hayır, hayır, hayır," diyerek adama bir adım attım. O adam ise sahipsiz ruhunun yokluğu yüzünden boş gözleri ile ileriye bakmaya devam ediyordu. Gözleri cansızdı fakat görüyordum, yüzündeki ifade pişmanlıktı. Belki de geride bıraktığı çocuklarını ve eşini düşünüp bana bugüne kadar erdiği nasihatlerin pişmanlığıydı bu.

Böyle bir hüzün daha önce görmedim. Bu nefretin ardındaki hüzün, tüm insanlığa utançtan yüz eğdirir. Ne yaşattılar sana böyle?

"Lütfen," dedim o adama. Ellerim, üstüm, başım kan olmuştu. Hatta yüzümde bile kanın sıcaklığını hissediyor, bir ferdanın onun için halen yaşanması gerektiğini kendim de dahil tüm insanlığa hatırlatmak istiyordum. "Lütfen," dedim ama neye lütfen dediğimi bilmiyordum.

Beni anlamıştı.

Beni görmüş gibi konuşmuştu senelerce.

"Olmaz, böyle olmaz," dedim.

Bir gün gerçekten kendini bulsan bile buradan gidemezsin, kızım. Ben sana diyeyim. Burası senin durağın gibi. Arada dinleniyor, buradan devam ediyorsun yoluna.

Beynim sarsılıyor gibi hissediyordum. Bu adamın ölmemesi gerekiyordu.

Benim yüzümden.

"Hayır, lütfen."

Babam gibisin sen, güzel kız. Babam da ne zaman rakı masasına otursa omuzları çöker, bakışları masaya kilitlenir, derin derin nefesler alırdı. Babam yedi çocuğa babalık yapıp yoruldu da seni bu kadar yoran ne?

SEDNAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin