Gerçeklerin yalanları arasında ilerleyebilir misin?
Asıl yalan sensen ilerlersin.
Bir hayata binlerce kaçış sığdırdıktan sonra kocaman çukura düşersen bocalarsın.
Ne olduğunu bilmediğim kaosun tam içine düştüğümde içimde bir mum, elimde bir ölüm va...
yıldıza basarak oyunu vermeyi, satıra aralarına da düşüncelerini bol bol yorum atarak belirtmeyi unutma.
keyifli okumalar (:
kahraman deniz - acıtamaz
dedublüman - karar verdim
mac miller- ladders
afrodizmadam- bu kalp
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir beyaz gül buldum; yaralı, üzgün ve hüzünlü bakışlarıyla içime işledi. Darmadağındı; anladım, gözledim, ailem yaptım.
Bir beyaz gül buldum; karşılık beklemeden beni saran kollarıyla içime işledi. Karmakarışıktı; sarıldım, gülümsedim ve kız kardeşim yaptım.
Bir beyaz gül buldum; umudum oldu, umudu oldum. Gülümsedim, gülümsedi ve canım yaptım.
Masanın üzerine koyduğum beyaz güllere bakarken biliyordum. Bu beyaz güller temizdi. Benim beyaz gülümün üstüne kan gelmiş, hüzün beyazı bakışlarını karanlığa gömmüştü. Ölüm teğet mi geçerdi, yoksa ıskasız mı gelirdi; bilmiyordum. Tek bildiğim onun yaşayacağına inanmaktan başka elimde ve zihnimde hiçbir şey olmadığıydı.
Yaşamalıydı ve yaşayacaktı.
Yaşayacaktı. Henna ile konuşmuştum ve Henna yaşayacak demişti. Sahilde Yekta'dan haberi aldığım gibi dizlerimdeki ve topuklarımdaki camların verdiği sızıyı umursamadan ayağa kalkmış, ilk iş Henna'yı aramıştım. Mecburdu, bize her şeyin imkanını sağlamaya mecburdu. Öyle ya da böyle Ecre yaşayacaktı. Bu güven değildi, Henna'nın bize ihtiyacı vardı ve bu ihtiyaç onu vermemesi gereken sözlere itecekti.
Bana verdiği sözü yerine getirmek zorundaydı.
Henna'nın telefonunu kapatıp taksi arayışına giriştiğimde Pars her ne kadar beni Henna'nın attığı adrese bırakmak istese de kesin bir dille onun Ravza'nın yanına gitmesini söyleyip ilk taksi ile Henna'nın verdiği adrese gelmiştim. Adres bir doktorun özel kliniğiydi. Ecre'nin ameliyatına dört doktor girmişti. Acı gerçek vardı ve bu gerçek, Ecre'nin durumunun kritik olduğuydu.
Yanan artık öfkem değil, hiç şüphesiz zihnimdi. Zihnim yanıyordu. Karabatak'ın oyununun ilerleyişine karar veren bendim. Bana acizliğimi kabul etmem için bir seçenek sunmuştu. Demişti ki: 'Aile seni aşağıya çekmiş, kalbini söküp yalnızlaşman gerekir çünkü sen ve ben gücümüzü elimizde tutmak için kalpsiz olmak zorundayız.'
