VLADIMIR AND HIS SECRETARY [COMPLETED]

27

Nagising naman ako na wala na sa tabi ko si Leo pero napangiti rin nang maamoy ang isang mabangong amoy mula sa kusina.

Bumangon na ako at pumunta muna sa banyo para magmumog bago dumeritso sa kusina at nakita nga si Leo na nagluluto ng almusal. Lumapit naman ako at yumakap sa kaniya at hinalikan ito sa batok. "Goodmorning."

"Goodmorning din." Bati nito at lumingon sa akin at binigyan ako ng isang matamis na ngiti.

"I'm really lucky to have you, sweetie."

"Why?" Tanong naman nito.

"Because everything about you is beautiful. Your smile. Your face. Everything. Pinapasaya mo lagi ang bawat araw ko." Sagot ko at hinalikan ito sa pisngi.

Pinahinaan naman nito ang apoy at hinarap ako. "I want to ask you something, sweetie."

"Hm. What is it?" Tanong ko at inayos ang buhok nito na bahagyang nakatabing sa mga mata niya. Humaba na ang buhok nito at umaabot na sa mata niya.

"Does my gender doesn't bother you, Vladi?" Tanong nito kaya napakunot naman ang noo ko.

"Why you're asking that now? May nangyari ba? May problema ba?" Sunod-sunod na tanong ko sa kaniya pero umiling lang ito at ngumiti.

"Gusto ko lang malaman. You see... I'm not straight anymore but my body is still like this. I still have a man's body. I know you want a family. But I can't give you anything, Vladi. Hindi kita mabibigyan ng anak---"

"Stop it, sweetie. Stop it already. I know what you want to say. But stop it, okay?" Pagpapatigil ko rito at hinawakan ang pisngi niya at tiningnan sa mga mata. "I'm not straight either. I know that since I first saw you. And I know that you can't give me a child. But it's not true that you can't give me anything since you already gave alot, sweetie. You gave alot that I can't count anymore. And remember this," binigyan ko naman ito ng ngiti at kinuha ang kamay niya. "I love you. My feelings for you will never change or fade. I will love you forever. Please remember that, Leo." Madamdaming saad ko at hinalikan ng buong puso ang likod ng palad nito. 

"I love you too, sweetie. Please don't leave me no matter what, okay? I promise to be a good lover to you." Dumukwang naman ito at hinalikan ako saka yumakap sa akin ng mahigpit.

"Bakit mo ba kasi biglang naisip 'yan?" Tanong ko sa kaniya habang hinahagod ang likod nito.

"Naisip ko lang na baka kasi gusto mo ng magkaanak." Sagot nito kaya napangiti na lang ako.

"As I had said before, we can adopt a child, sweetie. You really don't need to worry about anything."

Humarap naman ito sa akin. "We can?"

"Sure." Hinalikan ko ito sa noo at hinaplos ang pisngi niya. "Do you want to raise a child?"

"B-But I don't know how..."

"Maski ako man ay wala rin. Pero wala namang nagsisimula na alam na kaagad ang lahat, diba? So? Do you want to raise a child?"

"I... want to raise a child with you, Vladi." Sagot nito at yumakap sa akin.

"Then let's do that, hm? But for now, let's take care of this first." Pagtukoy ko sa niluluto nito.

Agad naman itong kumawala sa akin at kinuha na mula sa kalan ang niluluto. Mabuti na lang at hindi nasunog.

Matapos na makuha na ang sinangag sa kawali at mapatay ang apoy ay dumeritso na kami sa hapagkainan para kumain dahil kailangan pa naming pumunta sa kompaniya.

Napatitig naman ako sa kaniya at napangiti na lang.

A child...

Then we will have a perfect family.