Romancing the Devil

CHAPTER 3

Nang hinatak na niya ako nang marahan ay nagpaubaya na lang ako. Nakatulala lang ako hanggang sa makarating kami sa tapat ng sasakyan niya.

Napatingin ako sa kaniya nang pagbuksan niya ako ng pinto ng kaniyang sasakyan. Marahan akong pumasok doon at nagsuot ng seatbelt. Siya naman ay umikot sa kaniyang sasakyan para makapunta sa driver’s seat. I sit there like a statue, not wanting to move nor talk. I just look outside and refused to look at him.

“Your things are already in my house,” saka lang ako bumaling sa kaniya nang magsalita siya.

Tumango ako at natutop na lang ang bibig bago nag-iwas ng tingin sa kaniya. Pinaandar niya ang makina ng kaniyang sasakyan bago muling nagsalita.

“You don’t have to worry about household chores, I have enough house helpers in my house. They can also help you if you want to learn some things. Just asked them away.” tumikhim ako nang matapos siyang magsalita bago tumingin sa kaniya.

“Uhm . . . I also have a work. Pero . . . Sisikapin ko namang ipagluto ka ng breakfast . . . ‘Yon ay kung gusto mo lang naman. Pero kung ayaw mo, p’wede naman nang hindi.” bawi ko dahil mukhang hindi niya inasahan ang sinabi ko, ang offer ko.

His eyes widened and bit his lower lip then he nodded, “it’s fine. You can cook me breakfast or not if you’re busy. Where do you work, by the way?” hindi siya bumaling sa akin dahil nasa kalsada na kami at tinatahak na ang daan papunta sa bahay niya na ikinakaba ko.

“I’m an interior designer in Vegas’ Corp.” He arched a brow when he heard what I said.

“An interior designer . . . Interesting.” Bumilis ang tibok ng puso ko dahil doon.

Interesting. Never did I imagine someone will find my job as an interesting job. It’s not as interesting as other profession but I love what I’m doing. Kaya bago para sa akin ang marinig ang gano’ng salita... Lalo na at galing pa sa kaniya.

“You love designing houses and buildings?”

“Yes,” I answered breathily.

“That’s good to hear, then.”

Hindi na ako nagsalitang muli at nanatili na lang na tahimik habang nagmamaneho siya ng sasakyan. I was silent the whole time until we reached our destination. He stopped his car meters away from the stair. My jaw dropped when I saw the whole place. It was like . . . A palace. A huge mansion.

I look outside to see the view but it was just short lived because someone pull the car’s door beside me. I bit my lower lip and saw Callum went out of the car, so do I. Huminga ako nang malalim bago pinagmasdan ang buong paligid.

Namangha ako dahil sa sobrang lawak, ganda, at linis ng buong paligid. Para akong nakapunta sa isang Palasyo dahil sa ganda nito at sa lawak. I look at the tall pine trees surrounding whole place, it’s all well maintained and green. And the two fountain in each side, left and right, were so fantastic. The whole place look so luxurious. Mahihiya ka talagang tumapak sa kahit anong banda.

Tanging semento lamang ang maaapakan mong talaga rito sa unahan at may mga malalaking paso na may naggagandang halaman ang makikita sa bawat gilid ng mansyon. Hindi gaya sa amin na may mga bermuda grass na nagpapaganda ng aming mansyon. Dito ay sigurong sinadya dahil siguro ay madalas maraming pumupunta rito at tama lang na walang mga damong nagkalat dahil maaapakan lang naman ng mga gulong.

“Let’s go inside,” ani Callum na nagpabalik sa akin sa reyalidad.

Tumango ako at sumunod sa kaniya na nauna nang umakyat sa hagdan. Nang makaapak sa huling baitang ay nakita ko agad mga nakahilerang mga kasambahay at ibang tagapangalaga rito na nakatayo sa magkabilang gilid ng pintuan. Napasinghap ako dahil sa dami ng mga ‘yon. Hindi na ako nagkaroon ng pagkakataong bilangin ang mga ‘yon nang magsalita si Callum. At dahil sa sobrang tahimik ng mansyon ay para siyang nakamikropono na dinig na dinig ng lahat.