Romancing the Devil

CHAPTER 24

WARNING: GRAPHIC SEX SCENE ALERT! BAWAL SA BATA, SA ISIP BATA, O FEELING INOSENTE. SKIP THE PART OR READ AT YOUR OWN RISK.

My senses got awake when I felt a gentle hand softly caressing my face. I winced. I felt someone's eyes watching me, sitting beside me. I am at the guestroom, right?

Sa kaba na nararamdaman ay nagmulat ako ng mga mata. Dahil madilim ay nag-adjust pa ang paningin ko sa dilim ng paligid. And when my vision adjusted, I saw who's caressing my face softly and looking at me with gentleness.

Callum . . .

Kung titingnan mo siya, hindi mo maiisip na malupit siyang tao. You would look at him in awe as if not knowing how cruel he is in everything — to anyone. Even towards me. You wouldn't have thought about his real attitude and motive. I adore how good he is in hiding his real emotions. He's a pro.

"Callum . . . bakit ka nandito?" I asked in a hoarse voice.

Bahagya akong lumayo sa kaniya at umupo sa kama para mas lalo ko siyang makita dahilan ng pagkakaalis ng kaniyang kamay sa mukha ko. Dumausdos ang kamay niya pababa sa aking dibdib at tiyan dahilan ng kamuntikan ko nang pag-ungol dahil sa naramdamang sensasyon. I fight the urge to feel something unadulterated.

Napasinghap siya dahil sa ginawa ko. At kahit sa dilim ay kitang-kita sa mga mata niya kung paano nahalinhinan ng sakit ang panlalambot ng ekspresyon niya. It illuminated by the lights from the lampshade in the room.

"Bakit dito ka natulog? Aren't you supposed to sleep beside your husband?" he asked in a low baritone.

I swallowed hard before looking away, "nakainom ka. A-Ayaw kong . . . makaamoy ng amoy alak. S-Sorry. I– I was also . . . afraid you would lash out on me again. D-Dahil nagalit ka sa 'kin."

Sa sobrang lakas ng pintig ng puso ko ay hindi na ako makapagsalita nang hindi nauutal. Dagdag pa ang matiim at nakakapaso niyang tingin sa akin.

"I'm sorry," he said regretfully.

Napatingin ako sa kaniya at nakitang nakayuko na siya. Ang kamay niyang nakadantay sa aking tiyan ay bumaba upang hawakan ang aking kamay. Hinaplos niya ito nang marahan dahilan ng pag-init ng aking puso at pag-iinit ng gilid ng aking mga mata. Inalala ko ang tingin na iginawad niya sa akin kanina sa mall at ang mga matatalas na salitang sumugat sa aking puso. I'm a softhearted. I am sensitive in terms of words. Kaunting masakit na salita ay nasasaktan ako. Even living it for years . . . I'm still not used to hear those words from the persons who I treasure the most.

"H-Hindi ko sinasadyang sabihin 'yon. I was just driven by my past. I'm sorry. I shouldn't compare you to other women I have met before. I shouldn't tell you those words. I'm not looking at you as a gold digger. I just thought you're also like them. Girls are all the same in terms of materials." Umiling-iling siya habang humihigpit ang kapit sa aking kamay.

"Sana . . . ibahin mo n-naman ako sa kanila. Lumaki akong mayaman ang pamilya, pero hindi ako sanay sa luho. I live independently. I have been leaving with no capricious in my life. Kung may binibili akong gamit . . . it's from my own money or a gift. At hindi galing sa kung ano o kanino na pinilit ko lang ipabili. I'm not like that." sambit ko, idinidiin sa kaniya ang bawat salita.

Tumango siya at inangat ang aking kamay para halikan ang likod no'n. Tumalon ang puso ko dahil sa ginawa niya. Kinagat ko ang pang-ibabang labi habang pinagmamasdan siya.

"I know now. I'm sorry for . . . judging you too soon and too harshly. I'm sorry. I'm really sorry. Please, forgive me. I'm sorry."

Paulit-ulit niyang sinasabi 'yon habang hawak ang kamay ko at paulit-ulit ding hinahalikan ang likod ng aking palad.