21. BÖLÜM; Giz
Vega - Bu Sabahların Bir Anlamı Olmalı
🌏
Kafamdaki sorularla baş etmek çok zordu. Aklım bulanmıştı resmen. Ufuk'un söyledikleri, Tuğca denen adam, Tuğca'yla konuştuklarımız.
Adımı biliyordu, beni tanıyordu. Kim olduğunu sorduğumda zamanı gelince demişti.
Zamanı ne zamandı?
Zamanı olduğunu anlarsın demişti, nasıl anlayacaktım?
Onun kim olduğunu sorduğumda cevap alamamıştım. Ama asıl önemli olan beni nereden tanıdığıydı. O an bunu sormak aklıma gelmemişti.
Ufuk beni neden Suskun zannediyordu?
Olanları bizimkilerden birine anlatmamı Tuğca neden istemiyordu?
Anlatmalı mıydım?
"Offf" derin bir iç çektim ve sıkıntılı bir nefes verdim.
Odamda sorularımla savaşmayı bırakıp odadan çıktım. Salona gittiğimde Kesik ve Fiber telefonlarıyla uğraşıyorlardı.
Ev her zamankinden sessizdi.
"Nerede herkes?" Diye sordum tekli koltuğa yayılırken.
"Güneş ve Yarasa dışarıya çıktı." Dedi Kesik.
"Zehir ve Eda da yemek yapmak bahanesiyle kırk dakikadır mutfakta." Diye devam etti Fiber.
"Bu da sevgilisinin yanından geliyor. Bir sap biz miyiz lan?" Dedi Kesik elinin tersiyle beni işaret ederek.
"Artık ilişkimizi saklama bebeğim." Fiber Kesik'e flörtöz bir bakış atarken, Kesik arkasındaki yastığı Fiber'in kafasına fırlattı.
"Salak salak konuşma!"
Fiber omuz silkti. Onların atışamalarını sırıtarak izlerken evdeki ağır koku midemi bulandırmaya başladı.
"Ne kokuyor!" Dedim elimi yüzüme sallayıp hava almaya çalışarak.
"Yanık kokuyor?" Dedi Kesik soru sorar gibi.
"Sana bakınca yanan yüreğimden geliyor!"
Fiber bu kez kafasının arkasına 'Şap' diye tokat yemişti. O kadar ağır kokuyordu ki onların bu haline gülememiştim.
"Mutfaktan geliyor lan!" Dedi Kesik. Yerinden kalkarak mutfağa yürüdü. Bizde peşine takılmıştık.
Mutfağın kapısını sertçe açıp içeriye girdiğimizde önce ocakta hala altı yanan tavadaki yanmış patateslere baktım. Resmen tava ateşler içindeydi. Ben hızlıca ocağı kapatırken, Kesik tavayı alıp lavabonun içinde attı. "Coss" diye yüksek bir ses çıktı. Zehir'in bakışları yavaş çekimde bize kaydı.
"Lan!" Dedi içeriye girdiğimizi fark ettiğinde.
Tezgahla Zehir'in arasında sıkışmış olan Eda hızla Zehir'i itti.
"İnsan bir kapı çalar hayvan herifler!"
"Çalsak duyacaksınız lan sanki!" Zehir'e ölümcül bakışlar atıyordu Fiber.
"Yanık kokusunu da mı fark etmediniz?" Dedi Kesik hayrete düşmüş şekilde.
"Ne yanığı?" Diye sordu Zehir alık alık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
P E R A
De TodoNe halde olduğundan haberin yok senin! Her yerin yanık! Tüm vücudun, yüzün yanık! Sen, sen bile değilsin! Kendini göremediğin için buradan çıkmayı düşünüyorsun. Bir yüzün bile kalmadı senin. Gözlerin görmüyor! Konuşamıyorsun! Ayakta iki saniye...
