Winter In Autumn

Chapter 38

Calvin's POV

"Do you have something to say?" I asked Leign seriously. May pagdadalawang-isip sa mga mata niya, parang nahihirapan siyang sabihin sa akin ang bagay na 'yon.

Don't look at me like that, Leign. Just be honest and explain it to me so that I don't get worried about you.

"Calvin." she looked at me.

"I will listen."

"Nagkita kami ni Kyst kahapon." she continued.

Her words literally got me shocked, can't be able to speak. W-what did she just say? Nagkita sila? Nagkita sila ng kapatid ko?

"What?"

"All those years na nagsama tayo hindi ka naglihim sakin, wala kang nilihim sakin and I really appreciate you for that kaya sinasabi ko sayo 'to, ayokong madisappoint ka sakin. At isa pa ayokong may nililihim sayo, hindi ako mapakali."

I feel guilty.

You're wrong Leign, may nililihim din ako sayo. May ugnayan kami ni Kyst. 'Yong lalaking minahal mo noon, kapatid ko siya. Natatakot ako sa oras na malaman mo ang totoo, ma-disappoint ka sakin. Ang taas ng tingin mo sakin as your partner but —

"Calvin."

"H-ha?"

"Ang sabi ko nagkita kami ni Kyst — 'yong ex ko na kinwento ko sayo dati! Alam mo naman ang tungkol samin, diba?"

"A-ah oo."

Biglang kumunot ang noo niya. "Ah oo? Anong klaseng reaksyon 'yan? Reaksyon ba 'yan ng isang fiance? Hindi ka ba magagalit sakin? Wala kang itatanong?"

What the hell, why should I do that? I can't get mad at you, Leign.

"Hindi ako galit, wala kang dapat ipag-alala." I smiled.

"Bakit? E hindi ba ex ko 'yon? Hindi ka nagseselos?"

"Tss, d'on na ako sa nagseselos Leign pero ang magalit sayo hindi ko magagawa ni hindi nga kita kayang sigawan, but I can't deny I'm a bit upset at you. Masama ang loob ko dahil hindi mo manlang ako tinawagan kagabe na kasama mo pala ang gunggong na 'yon. Tch, hindi ko tuloy maiwasang mag-isip na nakalimutan mo ako habang kasama mo siya, ang saya niyo siguro."

Narinig kong natawa siya kaya masama ko siyang tiningnan. Pinagloloko ba ako ng babaeng 'to? Anong nakakatawa d'on?

"Ang cute mo magselos."

Ang cute ko daw.

Nagkunwari akong galit. "Don't change the topic, Leign, anong nangyari kagabe?"

"Ano? Loko 'to wala ka bang tiwala sakin?"

"Sayo meron pero sa isang 'yon wala! Malay ko bang pinasok ka n'on sa kwarto mo habang tulog ka."

"Wag ka mag-isip ng kung ano-ano, hindi naman ganon si Kyst. Hindi naman sa pinagtatanggol ko siya pero kahit ganon 'yon hindi papasok sa isip n'on na gawan ako ng kalokohan. Basta walang nangyari, okay? Nag-usap lang kami, 'yon lang 'yon!"

Tch, hindi daw pinagtatanggol pero kung makapagsalita parang hindi niloko ng tarantadong 'yon.

Gaano naman katagal ang pag-uusap nila?

"Ano naman ang pinag-usapan niyo? Your past? Your love story? Aha! I knew it! Arghhh, dapat pala pinuntahan na kita kaga — "

*TSUP!

Wtf.

My eyes widened when I feel her lips on mine. She kissed me! Our kiss lasted for 10 seconds and it seems my world starting to move slowly. I can't speak.

Hollyshit!

"Ang dami mong dada. Haha, 'yan pala ang magpapatahimik sayo eh!"

Nakakalalaki.

I cleared my throat, I glared at her. "P-pwede bang 'wag mo akong bibiglain ng ganon. Nakakainis ka!"

"Nainis ka sa lagay na 'yon? Ang pula nga ng pisngi mo, oh!"

"Wtf! I am not!"

"Relax, halatang guilty!" she laughed.

Ang totoo talaga naiinis ako sa babaeng 'to. Naiinis ako sa kaniya. Ang lakas ng loob niyang patibokin ang puso ko ng ganito, parang may karera ng kabayo, sobrang bilis!

Shit, hihimatayin na yata ako.

"Nga pala, anong sasabihin mo sakin?" pag-iiba niya ng usapan.

"Ha?"

"Sabi mo kanina sa tawag may sasabihin ka. Ano 'yon?"

I suddenly changed my expression into a serious one when she mentioned about that thing. Like what I've said, may sekreto ako at naduduwag akong sabihin sa kaniya ang bagay na iyon.

I'm afraid that she left me after she heard that.

"Sabihin mo na."

"A-ah, nakalimutan ko na. By the way, nagugutom ka na? Let me cook something for you."

— Hwaenna