Chapter 05

1.1K 44 7
                                        


Kyst's POV








I'm thirsty.








I went to the fridge to have something to drink. I was about to get the energy drink but it's not good for my health so I ended up shrugging a glass of water. I let out a heavy sighed after. I'm so exhausted. It's only been five minutes since I finished my night workout, because I couldn't do it in the day due of my work.








"AARRGH!!!"








Shit!








Muntik ko nang mabitawan ang basong hawak ko nang sumigaw si Leign. Nagmumula ang boses na 'yon sa sala  .  .  .  Fvck. What the hell is happening? It was her voice! What on earth is happening to her?









I got panicked. Dahil sa mabilis ang pagtakbo ko na dinaig pa ang marathon naiwan pa ang isang tsinelas ko. Fuck it! Leign, what happened to you?









"Leign! — "  I suddenly stopped when I saw her.









Wtf, Leign . . .









She's just watching a horror movie, with a popcorn on her hand. Literal na nalaglag ang panga ko sa nakita ko. Kaya ba siya sumigaw dahil lang diyan sa lintek na pinapanood niya?









Damn it, Leign. Halos madapa na ako kakatakbo tapos  . . .








Damn this life!









I almost get a heart attack because of your childishness! Isip bata ka talaga kahit kailan.






But I can't deny the fact that I feel relief when I saw she's okay.







"Kyst?" Tawag niya sa'kin nang mapansin ako. Taka niya akong tiningnan kaya nag-iwas ako ng tingin.








Maybe, nag-over react lang ako kanina.









I turned glare at her. "You're too loud to shout in the middle of the night."








Naiinis ako sa kaniya. Wala na siyang ibang ginagawa kundi ang inisin ako. Sirain ang araw ko.








All I thought she was shouting for help.






P-pinag-alala niya ako.








"Sorry, nagulat lang ako." She suddenly smiles. "Samahan mo 'ko manood, Kyst. Nakakabagot kasi ako lang mag isa."










I stared at her for a sec.









Bakit ganito sa'kin ang babaeng 'to? Even though sinisigawan ko na siya hindi man lang nagalit sa'kin. Sa sobrang dami nang ginawa ko sa kaniya, supposedly magbabago siya sa'kin but she's still a kind-hearted one.










Wala manlang ako narinig ni isang masakit na salita galing sa kaniya.









"No thanks. I'm going to sleep now," I said but fuck pinaningkitan niya lang ako. Shit, stop it, Leign. I'm freaking nervous when you do that.










Winter In AutumnWhere stories live. Discover now