Tylko nie ty

13. Krew i wstrzymywane łzy

Ta noc nie należała do najprzyjemniejszych. Wstałam bardzo wcześnie rano. Na szczęście prąd wrócił wiec cała elektryka była dostępna. Podłączyłam telefon do ładowarki i ubrałam się szybko. Zerknęłam na chłopca, który spokojnie spał, odgarnęłam jego ciemne włoski i pocałowałam delikatnie w czoło. W nocy nie powróciła gorączka wiec miałam nadzieję ze wszystko jest już dobrze.
Rozpuściłam włosy które po wczorajszym prysznicu same się zalokowały i teraz okalały moja buzie spadając na ramiona. Zerknęłam na zegarek 5:37. Wszyscy najprawdopodobniej jeszcze smacznie spali jednak mój organizm stwierdzi, że nie ma zamiaru już więcej odpoczywać.

Wyszłam wiec na paluszkach z pokoju dziecka i ruszyłam do kuchni. Przemknęłam przez salon zerkając przelotnie na Jimina i Jungkooka którzy spali niczym leniwiec Sid z Epoki lodowcowej. Głowa Parka zwisała z łóżka na ziemie jego nogi były przerzucone przez JK-a. Za to wytatuowany brunet podtrzymywał blondyna w pasie ręką. Głowę miał na jego barku, oboje zrzucili z siebie kołdrę i koc które teraz leżały swobodnie na lekko zarysowanych panelach.

W mieszkaniu było zimno tak jak zwykle, zawinęłam się mocniej w rozpinany sweter i zarzuciłam na mężczyzn okrycie w które odrazu się zawinęli. Wtedy przypomniałam sobie o teczce, nad którą miałam wczoraj pracować z Sugą. Byłam ciekawa co tam jest. Udałam się wiec na korytarz i z komody wzięłam biały skoroszyt. Było w niej dosłownie kilka kartek. Otworzyłam teczkę z zaciekawieniem i ruszyłam do kuchni, aby rozłożyć papiery. Były tam trzy kartki z jakimiś danymi, kilka zdjęć i fragment artykułu. Z z aciekawieniem wyjęłam pierwsza kartkę z tekstem redakcyjnym i zobaczyłam kto go napisał. Min Yoongi. Zdziwiłam się, bo zazwyczaj Min nie pisze sam tekstów. Jednak co musiało być takie ważne ze przyszedł do mnie z tym fragmentem.

Już miałam brać się za czytanie tego fragmentu jednak wcześniej przeszedł mnie dreszcz wiec ruszyłam zrobić sobie gorącą herbatę brzoskwiniową. Zalałam miętowy kubek gorącą wodą a w pomieszczeniu od razu uniósł się słodki zapach napoju. Wróciłam do stołu i odstawiając kubek zabrałam się do przeglądania dokumentów.

Rozpad rodziny Ahn.... Głowa rodziny Ahn JiKyu oddaje swoje udziały w firmie rodzinie Kim.....Aranżowany ślub w rodzinie Ahn jednak, gdzie jest jedyna  ich córka.... Córka jednej z najbogatszej rodziny w Korei zniknęła z życia publicznego już od pięciu lat nie była widziana na żadnej gali razem z rodziną.... Może jednak to prawdziwa miłość i dziedziczka fortuny Ahn wychodzi za mąż za dziedzica firmy technologicznej z miłość.... Dziennikarka Ahn T/I córka największych biznesmenów Korei uciekła od rodziny i ma nieślubne dziecko... – przeczytałam wybiórczo kilka zdań z tego tekstu i szybko wyrzuciłam wszystko z teczki. Jednak im więcej dowodów widziałam tym bardziej byłam przerażona.
On wie, Suga wie więcej niż ktokolwiek inny. Przecież dobrze kryłam się z moja tożsamością. Od kiedy on mógł to wiedzieć? To się nie dzieje naprawę ja jeszcze muszę spać a to kolejny koszmar. To się nie dzieje naprawdę. Złapałam kubek z herbatą jednak dłonie tak mocno mi drżały, że naczynie dosłownie wyślizgnęło mi się z dłoni i spadło na wykafelkowany fragment podłogi robiąc wielki huk.
Brzdęk tłuczonej ceramiki rozniósł się echem po mieszkaniu a parująca jeszcze ciecz zalała kafelki jak i moje różowe klapki. Miałam ochotę się rozpłakać z bezsilności jednak nie mogłam tego zrobić. W ogóle co miał znaczyć ten artykuł on go wyda, jeśli tak jestem skończona. Zaczęłam przeglądać zdjęcia z teczki byłam na nich ja i mój mały synek. Widziałam że były robione z ukrycia przez profesjonalistę.

Cholera rodzice najęli detektywa, aby mnie śledził. A może to JK. Pojawił się w sumie dość niespodziewanie w firmie i bez stażu zaczął ze mną pracować on robił mi zajęcia z przyczajenia. Może współpracuje on z moimi rodzicami. Czy Min o tym wiedział może on też działa na ich zlecenie. Nie dam zabrać sobie dziecka, nie wyjdę za nikogo za mąż nie ma takiej opcji. Oni sami wyrzucili minie z domu miałam się im nie pokazywać na oczy więc czego oni chcą. Oni nie mają już córki.