Atonement / تاوان

" دالان مرگ "

"نه در نگاه اول!...
بلکه عشق در آخرین نگاه است...
زمانی که می‌خواهد از تو جدا شود...
آنگونه که به تو می‌نگرد به همان اندازه دوستت داشته است..."

هر چه را از یاد بردی، نگاه آخرم را قاب کن!...
گوشه ای از ذهنت بیاویز...
خدا را چه دیدی...
شاید روزی دوباره نگاهت به نگاهم افتاد...

" کیم تهیونگ "

________________________________

۲۰ مارس سال ۲۰۳۲ میلادی...
ساعت ۱ بامداد...
آزمایشگاه دولتی زمین شناسی کره ی جنوبی...

تقریبا برق های ازمایشگاه خاموش شده بود...

تاریکی سکوت در هم آمیخته بودند که تمرکز رو برای مرد به ارمغان بیارن...

تنها روشنایی اتاق ازمایش نوری بود که از ال ای دی ضعیف روی سقف ساطع میشد...

شیشه های آزمایش رو با دقت در دستگاه قرار میداد...

چند برچسب اسم از کشوی فلزی بیرون کشید و با جوهر خودکار تن سفید برچسب هارو کبود کرد...

همراه نوشتن زیر لب زمزمه میکرد...

+ شیشه ی اول: عمق ۳۰۰ متر...
شیشه ی دوم: عمق ۶۰۰ متر...
شیشه ی سوم: عمق ۹۰۰ متر...
شیشه ی چهارم: عمق ۱۲۰۰ متر...

خود کار رو به گوشه ای پرت کرد و دوباره نگاهی که جواب های قبلی آزمایش انداخت...

نتیجه ها راضیش نمیکردند پس تصمیم گرفته بود دوباره و دوباره با دست های خودش روی نمونه آب هایی که از دریا آورده بودند آزمایش انجام بده...

شیشه ی نمونه هارو با دقت سر جای خودش قرار داد و دستگاه رو روشن کرد...

پاهاش از فرط خستگی درد میکرد و تقریبا کل روز رو ایستاده بود...

صندلی رو به سمت خودش کشید تا استراحت بکنه و تصمیم گرفت در فرصت یک ساعت و نیمه ای که داره تا جواب آزمایش های جدید بیاد چرخی در فضای مجازی بزنه...

از نظر نامجون دنیای مجازی مثل دالانی بود که از فرط تاریکی هیچ چیز روشنی درش پیدا نمیشد...

دروغ .. تهمت ... اطلاعات نادرست ... سرگرمی های پوچ ...

اما یک جورایی مثل عنصر مهم حیات بشر...

با کلافگی عینکش رو از چشم دراورد و با انگشت هاش کمی چشم های خستش رو فشار داد...

صفحه ی گوشی رو روشن کرد و وارد شد...

سیلی از پیام ها و سوال های خبرنگاران درمورد پروژه ی جدیدش نوتیف های گوشیش رو هدف گرفته بود...

سردرگم و کلافه وارد صفحه ی اصلی گوگل شد تا مقالات زمین شناسان رو درمورد پدیده ی زیست محیطی جدید دریای زرد بخونه که تیتر خبری اون رو مجاب کرد لحظه ای دست از کار بکشه...