Atonement / تاوان

" بازی سرنوشت "

اگر در میان دست‌هایمان دیوار کشیدند تو به آغوش خیال بیا...
آنجا قولی ده که بی صدا دوستم بداری...
علاقه های پر هیاهو جدایی دارند...
میبینی؟...

" کیم تهیونگ"

____________________________________

۲۷ مارس سال ۲۰۳۲ میلادی...
ساعت ۲ ظهر...
منزل کیم سوکجین...

لبخند محوی به چهره ی پسر رنگ پریده زد و نگاه دیگری به هکر انداخت...

+ باید حرف بزنیم... میتونم بیام داخل؟...

بعد از کنار رفتن هکر به قصد ورود نزدیک در شد که صدای لرزان پسر اون رو وادار به ایستادن کرد...

+ تو... این چشم ها... خودشه جین... اون شیطان همینه...

ناخوداگاه لرز خفیفی به دست هاش افتاده بود که از ضعف ناگهانیش نشات میگرفت...

جلوی در ورودی و آرام نشست و دست هاش رو در تار و پود قوه ای موهاش فرو برد چنگ نا محسوسی به سرش زد...

دیدن دوباره ی اون چشم ها براش از لحاظ روانی شرایط مساعدی رو رقم نمیزد...

مرد کمی به حال پسری که هکر مدام برای آروم کردنش تلاش میکرد نگاهی انداخت و دستی برای آرامش گرفتن، روی شانش گذاشت...

با نشستن دستش روی شانه ی پسر یکباره تمام دلهره ی ریچارد به گرمای خوشایندی که از سمت دست مرد در بدنش پخش میشد برگشت...

مرد لبخند اطمینان بخشی زد و آرام اما به طوری که به گوش اون دو برسه زمزمه کرد...

+ من کیم تهیونگ هستم... باید باهم صحبت کنیم...

...

به سه جفت چشمی که مستقیم بهش خیره شده بودند نگاهی انداخت و همچنان با وقار، صاف نشسته بود...

دستی دراز کرد و تک لیوانی که برای اون روی میز آماده شده بود رو برداشت و به لبهاش نزدیک کرد...

بعد از قورت دادن مایعی که حالا متوجه آب ساده بودنش شده بود لیوان رو دوباره به روی میز برگردوند و به سه پسر پیش روش خیره شد...

+ خب به اینجا اومدم تا...

حرفش تمام نشده بود که جین با حرص خاصی پرسید:

_ خوشحال میشیم بدونیم شما کی هستید، چی از جون ما میخواید و حالا چرا اینجایید؟...

تهیونگ لبخند سرسری و حرصیش رو تحویل چشم های سرخ از عصبانیت جین داد و با پوزخند آشکاری سرش رو به پایین انداخت...

بعد از جذب انرژی اطراف و کسب تمرکز کافی سرش رو بالا آورد و با مردمک هایی که حالا کاملا مشکی به نظر میرسیدند شروع به حرف زدن کرد...

+ این شما بودید که به سایت من حمله کردید...

_ و این بازی کثیف شما بود که باعث شد ما دردسر بکشیم...