Atonement / تاوان

" پدر خوانده "

انسان عاشق که میشود...
حساس‌تر میشود...
بی‌تاب‌تر میشود و دلتنگی را برای بار اول از نوع قشنگ‌تری حس میکند...
انسان عاشق که میشود خودش را بیشتر دوست خواهد داشت و او را بیشتر از خودش...
و تو را بیشتر از خودم...

" کیم تهیونگ "

_______________________________

۲۱ مارس سال ۱۸۹۶...
ساعت ۱۱ شب...
کشتی دزدان دریایی آهارون...

میز چوبی بزرگ از غذاهای مختلف چیده شده بود تمام کارکنان کشتی دور تا دور اون نشسته بودند...

تنها روشنایی میون شب دریا چراغ های نفتی کشتی آهارون و ستاره ها به شمار میرفتند...

هر از چند گاهی صدای کوبیده شدن لیوان های شیشه ای شراب سرخ به هم به گوش میرسید و پشتوانش صدای خنده های بلند افراد بود...

همه خوشحال از پیروزی جدیدشون مینوشیدند و شاد بودند...

آهارون تکه ای از گوشت رو با چاپستیک برداشت و نزدیک به لب های مرد کرد...

_ بخور پسرم هوسوک... با ما جشن بگیر... حالا که اومدی اینجا با ما جشن بگیر و بخور...

هوسوک صورتش رو جمع کرد و با شتاب سر برگردوند...

اگر به صندلی بسته نشده بود زودتر فرار میکرد...

آهارون که دید هوسوک روش رو برگردوند بلند خندید و تکه گوشت دو در دهان خودش گذاشت...

روی میز بین دزدان دریایی کشتی و کنار پدرخواندش آهارون نشسته بود...

دریا سالها بود که این پدر و پسر رو کنار هم با آرامش ندیده بود...

از نجات دادن اون دو اسیر پشیمونی نداشت چون میدونست قرار نیست در کشتی پدرخواندش آسیبی ببینه اما سوال هایی درمورد اون دو فرد وجود داشت...

آهارون کمی که گذشت و بعد خوش و بش کوچکی که با اطرافیان کرد ناگهان از صندلی بلند شد و لیوان مشروبش رو، رو به جمعیت زیاد افراد کشتی که دور میز نشسته بودند بالا گرفت...

جمع ساکت شد و به مرد چشم دوخت که حالا صورتش با نور کم چراغ نفتی های آویزون به دیواره ی چوبی کشتی مشخص شده بود...

انگار تنها نقطه ی بیدار دریا، کشتی بود...

صدای آهارون با قدرت به سمت جمع تاخت...

_ امشب اینجا جمع شدیم تا پیروزیمونو جشن بگیریم... جمع شدیم تا برای یه تسخیر دیگه شادی کنیم... بنوشیم به سلامتی من، آهارون، فرمانروای دریای زرد!...

جمع شروع به شادی دوباره کرد...

گه گاهی به ناخداشون نگاه میکردند و با افتخار از تعداد افرادی که کشته در تسخیر کشتی مسافربری بودند، با یکدیگه حرف میزدند...