អង្គុតចាំអស់មួយសន្ទុះហើយ ជុងហ្គុក ក៏នៅតែមិនលឺ ថេយ៉ុង ហៅទើបនាយក៏សម្រេចចិត្តដើរទៅមើលព្រោះងូតទឹកយូរហើយដែរ ។
" តុកៗ***យើងចូលទៅហើយណា " រាងក្រាស់លើកដៃគោះទ្វារតិចៗមុននឹងនិយាយអោយដំណឹងទើបមួលគន្លិះទ្វារចូលទៅខាងក្នុងទើបអត់ហួសចិត្តមិនបានពេលឃើញរាងតូចគេងផ្អែលក្បាលនិងមាត់អាងស្ទិ ។ នាយដើរចូលទៅក្បែរទើបបន្ទន់ជង្គង់ចុះមុននឹងលើកដៃវាសសក់ដែលធ្លាក់បាំងមុខរបស់ ថេយ៉ុង ចេញយ៉ាងថ្នមដៃ នាយសម្លឹងមុខស្រស់ស្អាតយ៉ាងឥតខ្ចោះទាំងលាយឡំជាមួយអារម្មណ៍នឹកអាណិត ព្រោះគេធ្វើរឿងទាំងនោះច្រើនដងថែមទាំង ថេយ៉ុង គេជាក្មេងនិងជាលើកដំបូងទៀតទើបធ្វើអោយគេល្ហិតល្ហៃនិងអស់កម្លាំង ហេតុតែស្រឡាញ់គេក៏សុខចិត្តស្របតាមនាយទាំងអស់ ។
( ធ្វើជាមនុស្សរបស់យើងដាច់ខាតគឺមិនអាចប្រឆាំងឬមិនស្តាប់សម្តីយើងទេ ) ភ្លាមនោះពាក្យសម្តីដែលនាយធ្លាប់និយាយដាក់ ថេយ៉ុង ក៏លេចឡើងក្នុងការគិតភ្លាម ។
" ចង់ធ្វើមនុស្សរបស់យើងដល់ម្ល៉ឹងមែនទេ ? " បាតដៃក្រាស់លើកអង្អែលថ្ពាល់ទន់ក្រពុំរបស់អ្នកដែលកំពុងគេងលក់ថ្នមៗជាមួយកែវភ្នែកស្រទន់បង្កប់ដោយការអាណិតស្រឡាញ់ ។
អង្គុយគយគន់រង្វង់មុខតូចស្អាតរបស់រាងតូចបានបន្តិចក្រោយមក ជុងហ្គុក ក៏បី ថេយ៉ុង ចេញពីក្នុងអាងទឹកដើម្បីយកគេមកអោយគេងបានស្រួលបួលនៅលើគ្រែវិញ ។ ផឹបប៎***រាងក្រាស់សន្សឹមទម្លាក់រាងកាយតូចស្តើងចុះពីលើដៃថ្នមៗដាក់ទៅលើពូកទន់ល្មើយមុននឹងទាញភួយដណ្តប់អោយគេដល់ត្រឹម.ក ។
" ស្រឡាញ់យើងណាស់ហើយទើបបានជាបណ្តោយចិត្តនិងបេះដូងអោយភ្លើតភ្លើនសម្របតាមយើងគ្រប់យ៉ាងដូច្នេះ " ជុងហ្គុក អង្អែលថ្ពាល់រាងតូចតិចៗទាំងលួចញញឹមញញែមតែម្នាក់ឯង ។
ថេយ៉ុង នៅក្មេងណាស់ ប៉ុន្តែបើអោយគេនិយាយពន្យល់អធិប្បាយរឿងស្នេហាវិញឡើងហូរហែរ នេះនាយមិនដឹងទេថាគេរៀនចប់ឬនៅ ប៉ុន្តែគេមានបេះដូងក្លាហានណាស់ បែរជាតាមចែចង់នាយរហូតបានមកដល់ពេលនេះក៏អាចនិយាយថាជោគជ័យ៧០ភាគតយដែរ មិនអន់ទេ ពូកែណាស់ប្រុសពៅក្បាលខូច ។
